گزارشگر ویژه‌ی ملل متحد برای حقوق بشر در افغانستان در یک سخنرانی در دانشگاه کلفورنیا ایرواین گفت که طالبان علی‌رغم اعلام عفو عمومی، در یک و نیم سال گذشته به کشتار اعضای پیشین نیروهای مسلح افغانستان ادامه داده‌اند.
آقای بنت که در دانشکده‌ی حقوق دانشگاه کلفورنیا ایرواین سخنرانی داشت، در ادامه گفت که که افغانستان با بدترین شکل بحران حقوق بشری روبروست.
آقای بنت هم‌چنان گفت که وضعیت حقوق زنان با تصمیم اخیر طالبان مبنی بر جلوگیری از کار زنان در نهادهای ملل متحد، بدتر از گذشته شده است.
او در ادامه گفت: «حتا اگر فرض کنیم که مشکل تحصیل و کار زنان حل شود، بازهم افغانستان با یک بحران شدید حقوق بشری روبرو خواهد بود».
دفتر معاونت ملل متحد (یونما) در کابل روز سه شنبه در یک توییت گفته است که از حضور کارمندان زن دفتر ملل متحد در ولایت ننگرهار جلوگیری شده است.
یونما افزوده است که ملل متحد از امر این «نگرانی جدی دارد» و بدون کارمندان زن در افغانستان نمی‌تواند فعالیت کند و بی حضور زنان روند مددرسانی ممکن نیست.
رویترز گزارش داده است که ملل متحد در واکنش ممنوعیت زنان از کار، از همه کارمندان اهل افغانستان خود خواسته است که به «دلایل امنیتی» تا دو روز دیگر به محل کار خود نروند.
داکتر سیما سمر، رئیس پیشین کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان، و داکتر کریمه بنون، گزارشگر پیشین ملل متحد برای حقوق فرهنگی، از دیگر سخنرانان این نشست بودند.
خانم سمر در این نشست گفت: «طالبان در برابر کرامت انسانی می جنگند. چون وقتی در برابر کرامت انسانی زنان می ایستند، به این معناست که به کرامت انسانی خودشان نیز احترام ندارند.»
خانم سمر شکست دولت پیشین افغانستان را یک شکست جمعی دولت مردان افغانستان و جامعه‌ی جهانی خواند و گفت که وضعیت کنونی افغانستان و نیاز به یک راه حل جمعی دارد.
در ادامه این نشست، کریمه بنون، گزارشگر پیشین ملل متحد برای حقوق فرهنگی، گفت که عملکرد طالبان نمونه‌ی کامل «اپارتاید جنسیتی» و فراتر از آن است: «این تنها تبعیض جنسیتی نیست، بلکه سیاست اپارتاید سیستماتیک علیه زنان است. این جداسازی جنسیتی با بیرون ریختن زنان از زندگی عمومی همراه است. بر بنیاد چارچوب اپارتاید جنسیتی ملل متحد، دولت‌ها مکلف اند در برابر این اپارتاید جنسیتی عمل کنند، از تعامل با طالبان خودداری کنند و اجازه ندهند حکومت آن‌ها به رسمیت شناخته شود.»
خانم کریمه بنون، وضعیت کنونی زنان در افغانستان را با دوره‌ی اپارتاید افریقای جنوبی تشبیه کرد.
او در ادامه گفت که تجربه‌ی جهان با اپارتاید نژادی در افریقای جنوبی نشان می‌دهد که عادی سازی تعامل با گروه‌های مشابه با طالبان به «این امید که سبب تغییر رفتار آن‌ها شود، واهی است و به جایی نمی رسد.»
این نشست در پایان یک کارگاه دو روزه زیر نام «افغانستان زیر اداره طالبان؛ ایجاد راهکارهای دادخواهی برای حامیان حقوق بشر» برگزار شده بود. دانشکده‌ی حقوق دانشگاه کلفورنیا ایرواین با دعوت از اعضای جامعه‌ی مدنی و نمایندگان رسانه‌های افغانستان این کارگاه را به راه انداخته بود.
