شماری از زنان در افغانستان و آلمان در آستانه ۸ مارچ روز همبستگی زنان جهان در راهپیمایی ها و گردهمایی‌های جداگانه محرومیت زنان از حقوق شان را از سوی طالبان نکوهش کردند و خواهان تامین حقوق زنان شده‌اند.
شماری از شهروندان افغانستان در آلمان در برابر ساختمان پارلمان این کشور دست به اعتراض زدند.
معترضان می‌گویند که در این تظاهرات امروز شنبه پنجم ماه مارچ از کشورهای اروپایی می‌خواهند طالبان را به رسمیت نشناسند، و بی آن که به مردم افغانستان صدمه برسد، باید برطالبان تحریم وضع گردد.
معترضان از اتحادیه اروپا خواستند کمک‌ها به زنان افزایش یابد و برای بیرون کشیدن زنانی که در افغانستان زیر خطر قرار دارند، کمک کنند. قرار است این معترضان در روزهای آینده در شهرهای هامبورگ، کلن، دوسلدروف، بن، هانوفر و بروکسل به راهپیمایی‌شان ادامه بدهند و خواست های خود را در باره حقوق زنان افغانستان به گونه کتبی به اتحادیه اروپا بفرستند.
در همین حال شماری از زنان در کابل در یک گردهمایی اعتراض آمیز به پیشواز از (۸ مارچ) خواهان دسترسی زنان به حقوق اساسی شان شدند.
این زنان می‌گویند که خواهان تساوی در حقوق و مشارکت در تمام عرصه‌های سیاسی، اجتماعی و اقتصادی اند برای رسیدن به این حق اساسی خود از تمام امکانات و ابزارهای ممکن استفاده خواهند کرد.
شهلا عارفی، عضو رهبری «جنبش زنان عدالت‌خواه» در این گردهمایی، هشتم مارچ را روزی مهم برای همبستگی زنان جهان دانست.
او افزود که این روز در افغانستان در حالی فرا می‌رسد که زنان از حقوق اساسی شان که آموزش، کار و حضور در اجتماع است، محروم شده‌اند.
این عضو رهبری جنبش زنان عدالت‌خواه ادامه داد: «امروز ما شاهد هستیم که جامعه‌ی ما به کُلی درحال شکل‌گیری یک جامعه‌ی تک‌صدا است و این جامعه‌ی تک‌صدا برای جامعه چند صدا، ویران‌گر است. هشتم مارچ از نمادی‌‌ترین روزها در جهان به شمار می‌رود و زنان به دلیل ظلمی که در حق شان جریان دارد، مبارزه می‌کنند.»
او خاطر نشان کرد که در جامعه‌ی ما به زنان هیچ‌گاه احترام و ارزش گذاشته نشده‌است و زنان را بر بنیاد سنت‌های حاکم، فراتر از عنوان همسر، مادر و خواهر نمی‌بینند.
بانو عارفی افزود که فرهنگ گرامی‌داشت از هشتم مارچ نباید به یادآوری از دستاوردها و نام‌های زنان خلاصه شود؛ زیرا در حال حاضر زنان در موقعیتی قرار ندارند که با یادآوری از این مناسبت، مرهمی بر پیکر زخمی آنان گذاشته شود؛ بلکه زنان باید از جای‌گاه ویژه‌ای برخوردار باشند.
آیت، یکی دیگر از زنان مُعترض که در این برنامه حضور داشت، نقش زنان را در جامعه ارزش‌مند دانست و افزود: «زن اقشار فعال جامعه را تربیت می‌کند و زنان این را ثابت کرده‌اند که در جامعه هم‌دوش با مردان و حتا مقدم‌تر از مردان بوده‌اند. افتخار می‌کنیم که زنان در صحنه‌های اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی هم‌دوشِ مردان قدم برداشته‌اند.»
خانم آیت با ابراز نگرانی از وضعیت کنونی زنان می‌گوید که حقوقی را که خداوند برای زنها داده‌است، اکنون به نام «دین و شریعت» از آنان گرفته می‌شود.
سهیلا کاملی، یکی دیگر از زنان معترض با بیان اینکه زنان افغانستان از حقوق اساسی شان به طور کُلی محروم شده‌اند، گفت: «تبعیض جنسیتی علیه زنان در افغانستان به طور آشکار جریان دارد. طالبان درحال عادی سازی نقض حقوق زنان هستند و به باور این گروه بانوان حق برابر بامردان ندارند.»
این گردهمایی زنان با اعلام قطع‌نامه‌ای پایان یافت.
هشتم مارچ (روز جهانی همبستگی زنان) در حالی در افغانستان فرا می‌رسد که پس از تسلط طالبان در کشور، زنان از حقِ کار، آموزش و حضور در اجتماع محروم شده‌اند.
