پس از استقرار دوباره‌ی طالبان در افغانستان، اقتصاد کشور وضعیت ناپایدارتری در مقایسه با گذشته به‌خود گرفت و مردم از نظر اقتصادی در وضعیت بدتری قرار گرفتند.
در این بین، افزایش بهای دارو، مشکلات زیادی را برای مردم ایجاد کرده‌است. آنان با شکایت از افزایش داروهای بی‌کیفیت در داروخانه‌های کابل و افزایش چند برابرِ قیمت دارو می‌گویند که بیماران‌شان با دشواری‌های جدی روبه‌رو استند.
مردم می‌گویند که توانایی خرید دارو را ندارند
همراهان بیماران می‌گویند که به‌دلیل کم‌بود دارو، آنها مجبور استند که نصف داروی مورد نیاز بیماران شان را تهیه کنند.
داروخانه‌ها می‌گویند که در هفته‌های پسین، واردات دارو به افغانستان کم شده و اگر هم دارویی وارد کشور می‌شود، به‌شکل قاچاق است و به‌همین خاطر قیمت داروها افزایش یافته‌است.
منصور باقی، در کابل زندگی می‌کند، او که یکی از اعضای خانواده‌اش بیمار است، می‌گوید که دارو قیمت شده و او توان خرید آن را ندارد.
او با بیان این‌که توان بُردن بیمار خود را به‌خارج از کشور ندارد، گفت: «مشکل خرید دارو از یک طرف و مشکل تداوی و معاینات بیمار از طرف دیگر برای من دشوار است. من پیش از این، بیمار خود را برای درمان به پاکستان می‌بردم؛ اما حالا این کار بسیار سخت شده‌است.»
منصور، با اشاره به‌مشکلات فراوانی که مردم برای تهیه‌ی داروی برای بیماران شان با آن روبه‌رو استند، افزود: «یک نسخه را به‌چندین دواخانه می‌برم؛ اما نمی‌توانم تمام داروها را تکمیل کنم و تنها چند قلم آن گیرم می‌آید.»
احمد ناصر شریفی نیز در کابل زندگی می‌کند و برای خرید دارو، به‌یکی از داروخانه‌های شهر آمده‌است.
او نیز از افزایش قیمت دارو شکایت دارد و می‌گوید: «اقتصاد مردم پایین آمده و آنان توانایی این را ندارند که یک تابلیت پرستامول را که قیمت آن ۲۰ افغانی بود و حالا ۳۰ افغانی شده و به‌همین شکل همه دارو قیمت شده‌است را، خریداری کنند.»
افزایش مالیات بر دارو، سبب کاهش واردات آن شده‌است
فرهاد احمدی که در کابل دارو فروشی دارد، می‌گوید که دارو قیمت شده‌است و مردم توانایی خرید آن را ندارند: «آنها وقتی می‌بینند که با یک تابلیت دردشان تسکین می‌شود، همه‌ای نسخه را نمی‌خرند.»
او می‌افزاید: «طالبان مالیات زیادی از تاجران می‌گیرند و این باعث شده تا واردات دارو کم شود و قیمتش بلند برود؛ ولی دارو به‌شکل قاچاق وارد افغانستان می‌شود و این دلیل اصلی افزایش قیمت آن در کشور است.»
وحیدالله سادات، مسؤول یک داروخانه می‌گوید که اخیرن آنان به داروهایی که در گذشته به آسانی دریافت می‌شد، دست‌رسی ندارند.
سادات خاطرنشان کرد: «متأسفانه مردم آن‌گونه که باید به دارو دست‌رسی داشته باشند، ندارند؛ چون دارو کم شده، قیمت بلند رفته و طالبان مالیات را نیز افزایش داده‌اند. تاجران واردات دارو را کم کرده‌اند و دارو به‌گونه‌ی مافیایی وارد بازار می‌شود که این خود سبب قیمت شدن آن شده‌است.»
در تماس مکرر با مسؤولان وزارت صحت عامه‌ی طالبان، خواستیم نظر آنها را در این باره بگیریم؛ اما مؤفق نشدیم.
مردم و فروشندگان دارو از اداره‌ی طالبان می‌خواهند که در کنار عرضه‌ی خدمات بهداشتی به‌مردم، دست‌رسی آنان را به‌دارو آسان کند.
این درحالی است که از شش ماه به این‌سو، وزارت صحت عامه‌ی طالبان، مسؤولیت واردات دارو و خوراک را به اداره‌ی ملی دارو و خوراک سپرده‌است.
مسؤولان این نهاد می‌گویند که برای بازرگانان و وارد کنندگان دارو، فهرست داروهای مورد نیاز کشور را داده‌اند تا بربنیاد آن، داروی مورد نیاز را وارد کنند.
بربنیاد آمارهای وزارت صحت عامه، در دوره‌ی جمهوریت ۹۳ درصد داروهای مصرفی افغانستان از کشورهای ایران، پاکستان، چین، هند، ترکیه و بنگله‌دیش وارد کشور می‌شد.
