هیدر بار، معاون بخش زنان دیدبان جهانی حقوق بشر گفته است که شماری از کشورها تلاش‌ها را برای به رسمیت شناخته شدن اپارتاید جنسیتی در افغانستان آغاز کرده‌اند.
به گفته این مقام دیدبان جهانی حقوق بشر، ایالات متحده، مالتا، اتریش، برزیل، مکزیک، فیلیپین، شیلی، ایسلند و استرالیا کشورهایی‌اندکه تلاش دارند این تخلف در افغانستان، به رسمیت شناخته شود.
پس از بازگشت طالبان به قدرت، ملل متحد، ایالات متحده و شمار دیگری از نهادهای بین‌المللی، همواره طالبان را به نقض حقوق بشر و سرکوب زنان و دختران متهم کرده‌اند.
به شمول ممنوعیت از آموزش، کار، تحصیل، بازداشت شکنجه و به گفته وزارت خارجه ایالات متحده، آزار و اذیت جنسی زنان محدودیت‌های که نهادهای حقوق بشری آن را «آپارتاید جنسیتی» دانسته‌اند.
معاون بخش زنان دیدبان جهانی حقوق بشر به آمو می‌گوید که ۹ کشور به شمول ایالات‌متحده، مالتا، اتریش، برازیل، مکسیکو، فیلیپین، شیلی، ایسلند و استرالیا تلاش تلاش دارند عمل‌کرد طالبان در برابر زنان، هم‌چون «آپارتاید جنسیتی» شناخته شود.
او در گفت‌وگو با آمو برخورد و محدودیت وضع کردن بر زنان و دختران از سوی طالبان را نقض قوانین کنوانسیون‌های جهانی دانسته و از کشورها خواسته است تا به جای بیانیه در عمل طالبان را پاسخگو قرار دهند.
معاون بخش زنان دیدبان جهانی حقوق بشر افزود: «این یک نگرانی جدی است. ما نام تعدادی از مدافعین حقوق زنان را که در بازداشت طالبان‌اند می دانیم. علی‌رغم آگاهی از این تعداد، شمار دیگری نیز هستند که ما آگاهی درباره‌ی شان نداریم. این‌ها بربنیاد مسئولیت‌های حقوق بشری که افغانستان بربنیاد قوانین بین المللی عهده دار آن است، غیرقابل قبول است. ما نیاز به برداشتن اقدام‌هایی از شوی دولت‌ها در سراسر جهان داریم. ما نیاز داریم که چیزی بیشتر از صدور بیانیه از آن‌ها بیبینیم تا طالبان جوابگو شوند»
در همین حال شماری از شهروندان کشور نیز خواستار به رسمیت‌شناخته‌شدن آپارتاید جنسیتی در افغانستان‌اند.
از سوی دیگر نهاد حقوق بشری فریدم نو، ژولیا پارسی، از زنان معترض افغانستان که هشتاد روز در زندان طالبان نیز بوده است را نامزد جایزه مارتین اِنالز کرده است.
به گفته این نهاد، این جایزه معادل جایزه نوبل حقوق بشر است. افزون بر این ۹زن از کشورهای دیگر نیز نامزد این جایزه‌اند.
این جایزه همه ساله به یکی از مدافعان حقوق بشر که در برابر نقض حقوق شر فعالیت کرده باشند داده می‌شود.
ژولیا پارسی،از اعضای رهبری جنبش خودجوش زنان معترض افغانستان پس از بارها اعتراض در برابر طالبان، در ۵ میزان سال پار هجری خورشیدی همراه با فرزندش از خانه‌‌‌اش در شهر کابل بازداشت و پس از نزدیک به هشتاد روز در ۲۳ قوس همان سال آزاد شد.
با این همه در حالی تلاش‌ها برای به رسمیت شناختن آپارتاید جنسیتی در افغانستان از سوی نهادهای حقوق‌بشری مطرح می شوند که، قرار است در اواسط هفته‌ی پیش رو، شورای حقوق بشر ملل متحد نشستی درباره افغانستان برگزار کند.
