عفو بین‌الملل با ابراز نگرانی از «بازداشت و شکنجه» فعالان حقوق زن در زندان‌های طالبان، خواستار آزادی «فوری و بی قید و شرط» ژولیا پارسی، منیژه صدیقی، ندا پروانی و پریسا آزاده شده است.
این نهاد روز پنجشنبه اعلام کرد که این زنان به وکیل مدافع یا امکانات پزشکی دسترسی ندارند.
عفو بین الملل همچنان گفته است که این زنان تنها به دلیل دفاع از حقوق زنان و استفاده از حق از آزادی بیان و آزادی تجمعات، در ماه‌های سپتمبر و نومبر سال روان میلادی بازداشت شده اند.
در اعلامیه این سازمان آمده است که تا کنون به گونه رسمی «آنان به هیچ جرمی متهم نشده اند».
به گفته این نهاد، ژولیا پارسی و ندا پروانی همراه با اعضای خانواده شان بازداشت و به جای نامعلوم انتقال داده شده اند.
عفو بین الملل در نامه‌ای به عبدالحق واثق، رییس استخبارات طالبان، از بازداشت های «خودسرانه» فعالان حقوق زن از سوی طالبان، ابراز نگرانی کرده و گفته است که چهار تن از این فعالان از ملاقات با خانواده های شان محروم اند.
در همین حال، عفو بین الملل گفته است که از سال ۲۰۲۱، طالبان سیاست های سختگیرانه در برابر زنان و دختران در افغانستان اعمال کرده است.
این سازمان ادعا کرده است که زنان به زور ناپدید شده اند، خودسرانه بازداشت شده اند و مورد شکنجه و سایر اشکال آزار و اذیت قرار گرفته اند.
این در حالی است که ریچارد بنت گزارش‌گر ویژه حقوق بشر ملل متحد نیز در گفت‌وگویی با نهاد دوستان محافظه‌کار افغانستان تاکید که زنان با موارد نقض حقوق بشری از سوی طالبان مواجه است.
بنت گفته است: «بسیاری از موارد نقض حقوق بشر در حال انجام هستند که ما امشب به برخی از آن‌ها اشاره کردیم و من حتی در مورد ناپدید شدن‌ها، بازداشت‌های خودسرانه، شکنجه وغیره، سرکوب زنان معترض، که در حال انجام است، صحبت نکرده ام».
با این حال، طالبان تا کنون در مورد این اظهارات عفو بین الملل چیزی نگفته است.
