بیستم نومبر برابر است با روز جهانی کودک. همزمان با این روز، صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل گفته است که جهان، بهشمول افغانستان، مکان «ترسناکی» برای کودکان شده است که از هر پنج کودک در جهان، یک کودک گرسنه میخوابد.
صندوق حمایت از کودکان (یونیسف) میگوید که کودکان حق دارند بدون تبعیض زندگی کنند. به گفته این نهد، افغانستان نیز در میان کشورهایی است که همزمان با گسترش فقر، کودکان آن با چالشهای فراوانی دستوپنجه نرم میکنند.
از روز جهانی کودک در سراسر جهان با شعار «حمایت و دستگیری از کودکان» در حالی بزرگداشت میشود که در افغانستان، کمتر توجهی به کودکان صورت میگیرد و کودکان زیادی با فقر و گرسنگی روبهرو هستند.
جاوید که تا صنف سوم مکتب آموزش دیده است، در کنار جادهای در هرات با کراچی کوچکش کاسبی میکند. او ۱۲ سال دارد. میگوید که دوست دارد فضانورد شود تا جهان را به مردم نشان دهد؛ اما اکنون جهانِ خودش وابسته به کاری است که برای پیداکردن لقمهنانی، او را از ادامهی آموزش محروم ساخته است.
سازمان حمایت از کودکان با نشر گزارشی به مناسبت روز کودکان گفته است که در حال حاضر، دنیا، از جمله افغانستان، مکان ترسناکی برای کودکان شده است و از هر پنج کودک، یک کودک گرسنه میخوابد.
زندگی تنها بر جاوید سخت نگرفته؛ بلکه هزاران کودک دیگر نیز مانند او ناگزیرند دشواریهای زیستن در افغانستان را متحمل شوند و به دلیل فقر و گرسنگی، از آموزش بازبمانند و بیهیچ دورنمایِ روشنی، به نفسکشیدن ادامه دهند.
صندوق پشتیبانی از کودکان (یونیسف) نیز در صفحهی ایکس گفته که کودکان حق دارند بدون تبعیض زندگی کنند.
چیزی که در افغانستان به دلیل شکاف طبقاتی شدید و اِعمال محدودیتها و ممنوعیتها از سوی طالبان، کودکان دختر و پسر از آموزش بازماندهاند.
در همینحال، یک نهاد ناظر بر وضعیت حقوقبشری در افغانستان موسوم به «رواداری»، روز گذشته با نشر گزارشی گفته است که یافتههای این نهاد نشان میدهد که پس از اگست ۲۰۲۱، به دلیل فروپاشی نظم حقوقی و فقدان حمایت قانونی، نقض حقوق اساسی کودکان؛ از جمله ازدواجهای اجباری و زودهنگام، اقدام به خودکشی، آزارجنسی و دیگر اَشکال خشونت و بدرفتاری، افزایش یافته است که در این میان، کودکان دختر، با توجه به نگاه جنسیتزده و رفتار تبعیضآمیز طالبان، در وضعیت دشوارتری قرار دارند.
این همه در حالی است که افغانستان در گذشته «کنوانسیون حقوق کودکان» را امضا کردهاست؛ اما کودکان در این کشور، تا هنوز با شرایط دشواری روبهرو هستند و بیشترشان، امنیت غذایی, بهداشتی و آموزشی ندارند.