برخی از برگشت‌کنندگان از پاکستان که در ولایت زابل جا‌به‌جا شده‌اند، از نبود سرپناه و امکانات نخستین شکایت دارند. این برگشت‌کنندگان می‌گویند که هم‌زمان با آغاز فصل سرما و نبود امکانات، با چالش‌های فراوان، زندگی‌شان را به پیش می‌برند و آینده نیز برای‌شان کاملا ناروشن است.
آن‌ها تاکید می‌ورزند که نه به آب پاک دست‌رسی دارند، نه به سرپناه و نه هم به مرکز‌های بهداشتی و دارو. آن‌ها از نهادهای مددرسان می‌خواهند که به چالش‌های آنان توجه جدی شود.
در گوشه‌‌ای از «قلات» مرکز ولایت زابل، برگشت‌کنندگانی دیده می‌شوند که از پاکستان آمده‌اند و با نوشیدن پیاله‌ی چای، برای چند لحظه‌‌ای آرام می‌گیرند. هرچند می‌دانند که در نبود سرپناه و امکاناتِ نخستین، آینده‌‌ی ناروشنی در پیش دارند.
سیدگل، برگشت‌کننده از پاکستان می‌گوید: «ما که این‌جا آمده‌ایم، نه خانه داریم و نه امکانات. بعضی‌ها در خیمه‌ها و بعضی‌ها در دکان‌ها شب‌وروز‌شان را سپری می‌کنند و واقعا زندگی برای ما بسیار زیاد سخت است».
جمعه خان، برگشت‌کننده‌ی دیگر از پاکستان می‌گوید: «خواست ما این است که از این‌جا ما را به جاهای که به بازار نزدیک باشد انتقال بدهند و برای ما سرپناهی بسازند تا از این وضعیت بیرون شویم».
اکنون آن‌ها یا در خیمه‌ها و یا هم در دکان‌ها زندگی می‌کنند. هم‌چنان آن‌ها از رفتارهای بد پولیس پاکستان در کار اخراج مهاجران افغانستان می‌گویند.
احمد ولی، برگشت‌کننده از پاکستان می‌گوید: «زندگی را بسیار بر ما تنگ ساخته بودند و هیچ جای رفته نمی‌توانستیم و در هر جا که پولیس ما را می‌دید، بازداشت می‌کرد و هیچ راهی برای ما نمانده بودند و خودما بالاخره تصمیم گرفتیم که با این حالت زندگی نمی‌شود و برگشتیم به این‌جا».
اکنون داشتن یک زندگی آرام با امکانات نخستین، مهم‌ترین خواست این برگشت‌کنندگان است؛ خواستی که انتظار می‌رود تا نهادهای مددرسان و مقام‌های محلی، به آن توجه جدی داشته باشند.
عزت‌الله امیر، رییس اقتصاد طالبان در زابل می‌گوید: ما در آن‌جا برای‌شان خیمه ساخته‌ایم و از نهادهای مددرسان نیز خواسته‌ایم که برای آن‌ها کمک بکنند. از داکتران هم خواسته‌ایم که بروند و به آنان کمک بکنند. چیزی که ما در توان داریم، برای آنان انجام می‌دهیم».
تازه‌ترین گزارش کمیشنری عالی ملل متحد در امور پناهندگان، نشان می‌دهد که تا اکنون ۳۳۵ هزار تن از پاکستان اخراج و یا برگشته‌اند. برگشت‌کنندگانی که در نبود امکانات، با چالش‌های فراوانی دست‌وپنجه نرم می‌کنند.
