وزیر خارجه حکومت عبوری پاکستان، بار دیگر میگوید که تصمیم اسلامآباد در مورد اخراج اجباری مهاجران بدون مدرک این کشور -در برابر همه مهاجران اعمال میشود- و تنها مرتبط به مهاجران بدون مدرک افغانستان نیست.
با وجود اعتراضها به تصمیم پاکستان برای اخراج مهاجران غیرقانونی از این کشور و خواستهای مللمتحد و سازمان عفو بینالملل، اسلامآباد یک قدم هم از تصمیم خود مبنی بر خروج اجباری مهاجران بدون مدرک افغانستان، عقب نرفته است.
در آخرین مورد، وزیر خارجه حکومت عبوری پاکستان، دیروز یکشنبه در یک نشست خبری گفته است که تصمیم اسلامآباد مبنی بر اخراج اجباری مهاجران بدون مدرک، تنها مرتبط به مهاجران افغانستان نیست.
جلیل عباس جیلانی گفت: «این تصمیم در مورد تمام افراد غیرقانونی مقیم پاکستان اعمال می شود. من فکر می کنم که این تصمیمی است که توسط پاکستان گرفته شده است. همه افرادی که به طور قانونی در پاکستان اقامت دارند و همه افرادی که دارای کارت ثبتنام هستند -چه متعلق به افغانستان باشند و چه کشورهای دیگر- به زندگی در پاکستان ادامه خواهند داد».
اما مهاجران افغانستان در پاکستان روایتهای متفاوتتری از برخورد حکومت و پولیس پاکستان دارند.
شماری از این مهاجران میگویند با وجود آنکه مهاجران افغانستان مدرکهای قانونی بودوباش دارند، اما از سوی پولیس پاکستان مورد آزار و اذیت قرار میگیرند.
در سوی دیگر، بربنیاد گفتههای این مهاجران، برخی گروهها با استفاده از نام پولیس، همچنان به آزار و اذیت و لتوکوب مهاجران افغانستان در پاکستان میپردازند.
مینه اکبری، فعال حقوق زن که در پاکستان به سر میبرد، میگوید: «حتا در پیشاور، بهنام پولیس در بسیاری از خانههای افغانها بهنام پولیس میروند و خانه آنها را بازرسی میکنند. سپس آنها را لتوکوب میکنند و پولشان را با خود میبرند».
مرتضی صفا، از خبرنگارانی است که پس از بازگشت طالبان، به پاکستان رفته است. او به خبرنگار آمو گفته است: «تمام افغانهایی که در اینجا زندگی میکنند، با وجود اسناد قانونی، با فشار روانی روبهرو هستند. وجود اعلامیههای دولت و واکنش رسانههای پاکستان، تمام افغانها را از نظر روانی آسیب زده است».
شماری دیگر از مهاجران افغانستان در پاکستان، از نهادهای حقوقبشری و مللمتحد انتظار دارند تا دولت پاکستان را قناعت بدهند که در روند توزیع ویزا برای شهروندان افغانستان -که از ترس طالبان به پاکستان گریختهاند- و هیچ راه بازگشتب ندارند؛ سهولت ایجاد کند.
صنم کبیری، فعال حقوق زن که به پاکستان گریخته است، معتقد است: «دوسال بیسرنوشتی برای هموطنان ما یکطرف، و تصمیم دولت پاکستان یکطرف. همه اینها، نگرانیهای بیشتری برای مردم ما ایجاد کرده است. نهادهای حقوقبشری و مللمتحد به صورت فوری باید با دولت پاکستان گفتگو کنند تا سهولت ویزا برای مهاجران ایجاد شود. مللمتحد نیز باید پروسس پروندهها را سرعت ببخشد».
بربنیاد گزارش نهادهای مهاجرتی، با حاکمیت دوباره طالبان در افعانستان، در شمار مهاجران این کشور افزایش آمده است. بر بنیاد این گزارشها، بسیاری از این مهاجران، در کشورهای همسایه مانند ایران و پاکستان آواره شدهاند.
این گزارشها میرساند که مهاجران افغانستان چه در ایران و چه در پاکستان، روزهای دشواری را سپری میکنند.