جهان

نگاهی به سابقه تاریخی جنگ میان اسرائیل و فلسطین

حمله‌های هوایی ارتش اسرائیل در نوار غزه در چهارمین روز درگیری میان گروه حماس و اسراییل، همچنان ادامه دارد.

تنش میان اسرائیل و فلسطین به سال‌ها پیش باز می‌گردد. زمانی که پس از شکست امپراطوری عثمانی در جنگ جهانی اول، فلسطین زیر اداره بریتانیا درآمد.

سرزمینی که در آن اکثریت عرب و اقلیت یهودی سکونت داشتند.

تنش میان در خاورمیانه زمانی افزایش یافت که جامعه جهانی به بریتانیا وظیفه سپردند که برای یهودیان در فلسطین خانه ملی بسازند؛ برای یهودیان این ساحه سرزمین اجدادی قرن‌های پیش آنان بود، اما عرب‌های فلسطین با این اقدام مخالفت کردند.

یهودیان زیادی از سال ۱۹۲۰ میلادی تا پایان جهانی دوم به ویژه پس از نسل کشی یهودیان از سوی هتلر از سراسر جهان به فلسطین مهاجرت کردند.

در سال ‍۱۹۴۷ ملل متحد رای داد که فلسطین به دو کشور جداگانه عرب‌ها و یهودیان تقسیم شود و بیت المقدس یا اورشلیم نیز به یک شهر بین‌المللی باشد.

این طرح توسط رهبران یهودی پذیرفته شد، اما طرف عرب هرگز آن را نپذیرفته و اجرایی نشد.

حاکمان بریتانیایی در سال ۱۹۴۸ منطقه را ترک کردند و دولت اسرائیل تاسیس شد که منجر جنگ اول اسرائیل و کشورهای همسایه مصر، عراق، سوریه، اردن و لبنان شد.

برای اسرائیل این جنگ استقلال بود، اما برای کشورهای عربی فاجعه، زیرا صدها هزار فلسطینی به دنبال این جنگ آواره شده و سرزمین‌های خود را از دست دادند.

جنگ دوم اسرائیل و کشورهای عرب در سال ۱۹۶۷ رخ داد که معروف به جنگ شش روزه است. در این جنگ اسرائیل نیروهای متحد کشوهاری عربی را شکست داد و بلندی‌های جولان را از سوریه، غزه و شبه جزیره سینای را از مصر و کرانه باختری را از نیروهای اردن تصرف کرد.

همچنان روند شهرک‌سازی یهودی نشین که از سوی ملل متحد به غیرقانونی شناخته می‌شود، در نوار غزه و کرانه باختری آغاز شد.

در سال ۱۹۷۳ جنگ معروف یوم کیپور رخ داد و اسراییل نیروهای مصری و سوری را شکست داد.

از اواخر دهه ۱۹۸۰ فلسطینی‌ها دست به مقاومت مردمی و تظاهرات‌هایی گسترده زدند و به سوی سربازان و تانک‌های اسرائیلی سنگ پرتاب می‌کرد که این امر به ایجاد گروه حماس منجر شد.

در دهه ۱۹۹۰ مذاکرات صلح میان فلسطین و اسرائیل آغاز شد و در سال ۱۹۹۳ سازمان آزادی بخش فلسطین و اسرائیل که به توافق اسلو معروف است را با کاخ سفید به امضا رساندند.

بر بنیاد توافق، برای فلسطین یک دولت خودگردان در نوار غزه و کرانه باختری در نظر گرفته شد و سازمان آزادی‌بخش فلسطین به رهبری یاسر عرفات نیز اسرائیل را به رسمیت شناخت.

بر بنیاد این توافق، کرانه باختری نیز به سه بخش تقسیم شد؛ بخش اول، زیر اداره دولت خودگردان فلسطین، بخش دوم، زیر اداره اسرائیل و بخش سوم به گونه مشترک اداره می‌شود.

در اوایل قرن بیست‌و یکم، اسرائیل برای گرفتن بخش‌های بیشتر بیت المقدس شرقی؛ جایی که مسجد القصی موقعیت دارد، تلاش کرد.

تنش میان اسرائیل و مردم فلسطینی منجر افزایش تخریب محل‌های سکونت فلسطینی‌ها و ساخت شهرک‌ها برای شهروندن اسرائیل، شد و نیز حضور مقاومت‌های مسلحانه در میان فلسطین شد.

اسراییل و مصر در سال ۲۰۰۷ نوار غزه را به محاصره کامل زمینی، هوایی و دریایی قرار دادند.

از آن زمان تا هنوز گروه حماس با اسرائیل چندین بار درگیر شده است که در تازه‌ترین مورد روز شنبه جنگجویان گروه حماس از زمین، دریا و هوا بالای اسرائیل حمله کردند.

بربنیاد گزارش‌ها، بیش از ۹۰۰ اسرائیلی کشته و دست کم ۲هزار و ۶۰۰ تن دیگر زخم برداشته‌اند.

اسرائیل نیز بخش‌هایی از نوار غزه را زیر حمله‌های سنگین هوایی قرار داد که تاکنون ۶۸۷ تن کشته، ۳هزارو ۷۲۶ تن زخمی و حدود ۲۰۰ هزار تن دیگر آواره شده‌اند.