کمیته جهانی صلیب سرخ میگوید که بحران کم آبی و عدم دسترسی شهروندان کشور به آب آشامیدنی سالم جان میلیونها تن را در افغانستان با خطر مواجه کرده است.
کمیته جهانی صلیب سرخ در شبکه اجتماعی ایکس نوشته است که درگیریهای طولانی و تغییرات اقلیمی منجر به بحران کم آبی و عدم دسترسی مردم به آب صحی شده است.
این کمیته نوشته است: «زندگی میلیونها تن در افغانستان که در تلاش برای یافتن آب صحی هستند در خطر است، آنها ساعتها در صف میایستند تا حداقل آبی برای نوشیدن، آشپزی و بهداشت فردی داشته باشند.»
بحرانی که به گفته این کمیته از کاهش سطح آبهای زیرزمینی سرچشمه گرفته و دسترسی به آب آشامیدنی صحی را دشوار کرده است.
با این همه این کمیته در شش ماه نخست سال روان میلادی به بیش از ۳۵۰ هزار تن در شهرها و روستاهای افغانستان کمک کرده تا به آب آشامیدنی دسترسی داشته باشند.
اما شهروندان افغانستان میگویند که این کمکها بسنده نیست و عدم دسترسی به آب آشامیدنی آنان را با چالشهایی روبرو کرده است.
فاطمه، باشنده ولسوالی اوبه ولایت هرات در این باره میگوید: «اینجا آب صحی درست پیدا نمیشود، آب هم پیدا شود آب شور است و همه مردم را مریض کرده است. اگر بخواهیم آب شیرین بخریم، قیمتش بسیار زیاد است و مردم اقتصاد ضعیف دارند و نمیتوانیم آب شیرین تهیه کنیم.»
ذاکر الله باشنده هزار باغ تخار نیز میگوید: «اینجا آب نیست و مشکل آب است. مردم به آب صحی دسترسی ندارند. باید دسترسی مردم به آب صحی تامین شود.»
محمد سلیم باشنده خواجه غار تخار نیز گفت: «آب آشامیدنی به صورت صد در صد نیست. به صورت تقریبی ۲۵ درصد است ولی کافی نیست. کمکهایی که از طرف سازمان جهانی غذا برای تامین آب صحی میشود کافی نیست و به شکل سمبولیک است.»
در همین حال، پزشکان میگویند که کمبود آب صحی افراد به ویژه کودکان و سالمندان را در معرض بیماریهایی چون اسهال، وبا و بیماریهای عفونی قرار میدهد.
جواد فردین، متخصص امراض داخله معتقد است: «استفاده از آبهای غیر سالم به منظور آشامیدن و سایر موارد میتواند سبب بروز مشکلات شود. اما مشکلاتی که از سبب استفادهی آبهای غیر صحی به صحت انسان به وجود میآید، امراض هضمی است که سبب ویروسها، باکتریاها، کرمها و پرازیتهایی که در این آبهای آلوده سبب اسهالات، هپاتیت A, دردهای بطنی، اسهالات خونی و سایر مشکلات سیستم هضمی برای انسانها شود.»
بر بنیاد گزارش نهادهای کمک رسان به افغانستان بیشتر ولایتهای کشور با مشکلات کمآبی روبرو هستند و در شماری از روستاها، باشندگان آن برای به دست آوردن آب آشامیدنی، مسیرهای طولانی را ساعتها با مواشی سپری میکنند.
صندوق کودکان ملل متحد یا یونسیف نیز پیش از این گفته است که از هر ۱۰ تن، ۸ تن در افغانستان آب غیرصحی مینوشند و ۹۳ درصد از کودکان به علت عدم دسترسی به آب آشامیدنی صحی در محل زندگیشان در مرحله بلند آسیبپذیری قرار دارند.