کمیشنری عالی ملل متحد در بخش پناهندگان در گزارشی گفته است که بیش از نیمی از ۱۴ اعشاریه ۸ میلیون کودک مهاجر که واجد شرایط رفتن به مکتب هستند به آموزش رسمی دسترسی ندارند.
این کمشینری در گزارش خود که روز شنبه (۱۹ سنبله) آن را منتشر کرده افزوده است که این وضعیت هشدار دهنده نه تنها آینده این کودکان را در معرض خطر قرار می‌دهد، بلکه هدف‌های مهم توسعه‌ی جهانی را نیز تهدید می‌کند.
گزارش سال ۲۰۲۳ کمیشنری عالی سازمان ملل متحد در بخش پناهندگان براساس اطلاعات بیش از۷۰ کشور میزبان مهاجر ساخته شده که تصویر نگران کننده‌ا‌ی از وضعیت این کودکان آسیب پذیر را انعکاس داده است.
این گزارش همچنان یک پروسه نگران کننده را درباره مهاجران نشان می‌دهد.
براساس این گزارش در اواخر سال ۲۰۲۲، آمار کودکان مهاجر که سن شان واجد شرایط رفتن به مکتب بود، ۵۰ درصد نسبت به سال گذشته افزایش یافته که عامل اصلی آن جنگ اوکراین عنوان شده است.
در این گزارش آمده است که این افزایش ۵۰ درصدی باعث محروم ماندن ۷ میلیون یا ۵۱ درصد کودکان از آموزشی رسمی شده است.
فیلیپو گراندی، کمیشنر عالی سازمان ملل در بخش پناهندگان درباره کاهش میزان ثبت نام دانش‌آموزان به علت روی آوردن آنان به آموزش نردبان (آموزش‌های محلی – دوره‌ای) نگرانی شدیداش را ابراز کرده است.
او گفت: «به هراندازه که آموزش نردبان افزایش یابد، به همان اندازه آمار آنان گزاف‌تر می‌شود چون فرصت‌ها برای یادگیری آموزش‌های متوسطه محدود می‌شود. تا زمانی که دستری آنان به آموزش افزایش نیابد، آنان عقب خواهند ماند. این کار کمکی را برای برآورده ساختن هدف‌های دیگر در بخش اشتغال، صحت، کیفیت و از بین بردن فقر نخواهد کرد.»
براساس این گزارش، مسئولیت فراهم سازی آموزش کودکان که به گونه اجباری بیجا شده‌اند بر دوش کشورهای فقیر جهان افتاده است.
در این گزارش آمده است که در حدود ۲۰ درصد مهاجران در دست کم ۴۶ کشور توسعه یافته جهان ساکن هستند، در حالی که بیش از سه ربع (بیش از ۷۰ درصد) در کشورهای کم و یا هم با درآمد متوسط زندگی می‌کنند.
آقای گراندی خواهان یک سیستم آموزشی فراگیر و حق مشابه برای مهاجران از سوی کشورهای میزبان شده است.
او گفت: «در هرجایی که کشورهای میزبان مهاجران این گونه پالیسی‌ها را تطبیق کرده باشند، آنان به پشتیبانی چند ساله از سوی نهادهای مالی جهانی و منطقه‌ای، کشورهای با درآمد بالا و بخش‌های دیگر نیاز دارند. ما نمی‌توانیم از کشورهای که منابع کم در اختیار دارند، انتظار داشته باشیم تا این مسئولیت را به تنهایی انجام دهند.»
در همین حال، گزارش کمیشنری عالی سازمان ملل در بخش پناهندگان، برخی از قصه‌های انگیزه بخش از مهاجران افغانستان، اعراق و سودان جنوبی که سن شان واجد شرایط رفتن به مکتب است را نیز در گزارش خود برجسته ساخته است.
در این گزارش به وضعیت آموزش مهاجران افغانستان در امریکا و اوکراین پرداخته شده است.
در بخش از این گزارش آمده است: «اگر مهاجران عقب ماندند، اهداف توسعه پایدار سازمان ملل متحد برای تامین آموزش فراگیر، معیاری و عادلانه به دست نخواهد آمد، اما اگر دسترسی مهاجران که در سن مکتب هستند، به آموزش فراهم شود. آنان می توانند رشد کنند و به افراد، کشورهای میزبان و کشورهای خودشان، مفید واقع شوند.»
