برخی از آرایشگران زن می‌گویند که اگر فعالیت‌های آنان از سوی طالبان متوقف شود، نانی برای خوردن نخواهند داشت.
این آرایشگران تاکید می‌کنند که مسوولیت تامین مصارف خانواده‌هایشان را دارند و تصمیم طالبان را برای متوقف ساختن فعالیت‌هایشان، یک تصمیم ناعادلانه و تبعیض‌آمیز می‌دانند.
این آرایشگران تاکید می‌کنند که اگر به خواست‌های آنان رسیدگی نشوند، به اعتراض‌هایشان ادامه خواهند داد.
شریفه ۵۹ سال دارد و از ۴۰ سال بدین‌سو در کابل آرایشگری می‌کند و به ده‌ها دختر دیگر نیز آرایشگری را آموزش داده است.
شریفه آرایشگر می‌گوید: «از دست دادن وظیفه‌اش همچون از دست دادن پسرش برایش دردآور است.»
یک روز پس از اعتراض شماری از آرایشگران زن در کابل و سرکوب آنان از سوی طالبان آرایشگران زن نگران آینده کاری خود هستند.
مالک یکی از سالن‌های آرایش می‌گوید که با هزینه یک میلیون افغانی آرایشگاه خود را ساخته بود و اکنون تمام داشته‌های این سالن را به ۲۰ هزار افغانی لیلام کرده است.
مژده آرایشگر می‌گوید: «من با مشکلات بسیار این سالن را آماده کردم اما حالا مجبورم لوازم را لیلام کنم.»
مریم یکی دیگر از آرایشگرانی است که در حکومت پیشین در بخش نظامی کار می‌کرد و در دو سال گذشته برای پیدا کردن لقمه نانی به آرایشگری روی آورده بود.
طالبان روز گذشته اعتراض زنان را در برابر تصمیم رهبری‌شان با خشونت سرکوب کردند و برخی از این معترضان می‌گویند که از سوی طالبان نیز لت‌وکوب شده‌اند.
یوناما یا نمایندگی سیاسی ملل متحد در افغانستان نیز در واکنش به برخورد طالبان با معترضان در توییتی نوشت که شهروندان افغانستان حق ابراز دیدگاه به دور از خشونت را دارند.
