شماری از دانش‌آموزان و مسؤولان مرکزهای آموزشی می‌گویند که پس از بسته شدن دروازه‌ی دانشگاه‌ها به روی دختران دانش‌جو، آنها از رفتن به مراکز آموزشی نیز ممنوع شده‌اند.
مسؤولان برخی از مرکزهای آموزشی می‌گویند که اداره‌ی طالبان به آنان دستور داده‌است که به دختران اجازه‌ی داخل شدن به مراکز آموزشی را ندهند.
یسنا رحمانی، یکی از دخترانی است که در یکی از این آموزشگاهها مشغول گذراندن دوره‌های آموزشی بوده‌است. او می‌گوید: «می‌خواستم کورس بروم که در یکی از ایست‌های بازرسی طالبان که موترها را تلاشی می‌کردند، از دخترانی که در موتر بودند، پرسان کردند که کجا می‌روید؟ سپس آنها (طالبان) دختران را از موتر پایین کرده و گفتند که ما همه مراکز آموزشی را به روی دخترها بسته‌ایم. حالا دیگر بهانه‌ای برای بیرون رفتن از خانه ندارید و من با دلی شکسته و چشمانی گریان به خانه بازگشتم.»
او می‌افزاید: «در مدرسه که جای تدریس مضامین دینی می‌باشد، طالبان به استادان ما اخطار دادند، اگر بار دیگر آمدیم و دیدیم که دروازه‌ی مدرسه باز است، تمام این دختران را برای سربازان ما نکاح می‌کنیم؛ درحالی که همه دختران حجاب داشتیم و تمام موارد اسلامی را رعایت کرده بودیم.»
دانش‌آموزان می‌گویند که پس از آن که دروازه‌ی مکتب‌ها به روی شان بسته شد، به مراکز آموزشی روی آوردند؛ اما اکنون دروازه‌ی مراکز آموزشی نیز به روی آنها بسته شده‌است.
ویدا محمدی، دانش‌آموز دیگری است که تجربه‌ی مشابه یسنا را دارد. او می‌گوید: «من به کورس می‌رفتم که در راه با طالبان سر خوردم. آنها گفتند اجازه‌ی ورود به کورس را ندارید! باید حق و حقوق ما داده شود. چرا با ما این کار را می‌کنند؟»
در همین حال، مالکان آموزش‌گاه‌های خصوصی، محرومیت دختران را از آموزش، مغایر حقوق بنیادی شهروندان کشور می‌دانند.
عتیق‌الله مهربان، مسؤول یکی از آموزشگاهها در شهر کابل گفت: «به ما گفته‌اند که دیگر دختران اجازه ندارند به کورس بیایند و کورس به روی دختران بند است. طالبان گفتتند که اگر از امرِ ما سرپیچی کنید، آموزش‌گاه شما بند خواهد شد.»
در همین حال، شماری از خانواده‌ها می‌گویند که نگران آینده‌ی دختران شان استند.
خالد احمدی، باشنده‌ی کابل گفت: «من پدر سه دختر استم که هر سه دخترم نیاز به درس و تحصیل دارند. از بسته شدن مراکز آموزشی سخت غمگین استم و از طالبان می‌خواهم که لطفن مراکز آموزشی را به روی دختران باز کنند.»
طالبان پیش از این دروازه‌ی مکتب‌ها را به روی دختران بالاتر از صنف ششم بستند؛ درحالی که قرار بود افراد این گروه با آوردن تغییراتی در نصاب آموزشی، امکان آموزش دختران را در مکتب‌ها فراهم کنند که نکردند و افزون بر ممنوعیت تحصیل دانش‌آموزان دختر، حالا دانشگاه‌ها و مرکزهای آموزشی دیگر را هم به روی دختران بسته کردند.
