زنان

کاخ سفید: زنان افغانستان از سیاست‌های طالبان رنج می‌برند

زنان معترض در اعتراضی در کابل. عکس از آرشیف.

آنا کلی، سخنگوی کاخ سفید، می‌گوید که زنان افغانستان به دلیل سیاست‌های طالبان، که آنها را از حق تحصیل محروم کرده است، در شرایط دشواری قرار دارند.

این اظهارات در پاسخ به پرسش‌هایی درباره تعلیق کمک‌های مالی ایالات متحده به برنامه‌های آموزشی در افغانستان مطرح شده است.

آنا کلی گفت: «زنان افغانستان رنج می‌برند، زیرا خروج فاجعه‌بار جو بایدن از این کشور به طالبان اجازه داد تا حکومت را به‌طور خصمانه تصرف کنند و سیاست‌های شرعی قرون‌وسطایی را تحمیل کنند.»

روزنامه واشنگتن پست گزارش داده است که پس از خروج نیروهای امریکایی از افغانستان در سال ۲۰۲۱ و بسته شدن مکتب‌های دخترانه توسط طالبان، بسیاری از زنان توانسته‌اند از طریق برنامه‌های آموزشی آنلاین یا بورسیه‌های تحصیلی در خارج از کشور به تحصیلات خود ادامه دهند. اما با توقف ۹۰ روزه کمک‌های مالی بین‌المللی از سوی ایالات متحده، این برنامه‌ها اکنون با خطر تعطیلی مواجه شده‌اند.

به گفته این روزنامه، این تغییرات برای زنانی که در طول جنگ ۲۰ ساله امریکا علیه طالبان فرصت‌های آموزشی و حرفه‌ای به دست آورده بودند، «سخت و ناامیدکننده» است.

یکی از نهادهایی که در گذشته کمک‌های آموزشی قابل‌توجهی برای زنان فراهم می‌کرد، دانشگاه آمریکایی افغانستان است که اکنون بسیاری از کلاس‌های آنلاین خود را متوقف کرده است.

کمال احمد، بنیان‌گذار دانشگاه آسیایی زنان در بنگلادش، که از سال ۲۰۲۱ به بیش از ۶۰۰ زن افغان برای ادامه تحصیلات عالی کمک کرده است، نسبت به توقف این برنامه‌ها ابراز نگرانی کرده و از کشورهای دیگر، از جمله آلمان و کانادا، خواسته است تا حمایت‌های خود را افزایش دهند.

با این حال، حتی برای زنانی که موفق به ادامه تحصیل در خارج از افغانستان شده‌اند، مشکلاتی وجود دارد. برخی از دانشجویان افغان که در ایالات متحده بورسیه تحصیلی دریافت کرده‌اند، نگران‌اند که به دلیل تغییرات جدید در سیاست‌های مهاجرتی، ویزای تحصیلی‌شان تمدید نشود.

واشنگتن پست همچنین هشدار داده است که این تغییرات می‌تواند تأثیرات منفی اقتصادی بر افغانستان داشته باشد. طبق گزارش‌ها، در صورت ادامه تعلیق کمک‌های مالی آمریکا، تولید ناخالص ملی افغانستان ممکن است تا ۷ درصد کاهش یابد.

فعالان حقوق زنان هشدار داده‌اند که توقف این کمک‌ها می‌تواند بحران اقتصادی و اجتماعی افغانستان را تشدید کند و فرصت‌های آموزشی برای زنان این کشور را به‌طور کامل از بین ببرد.