رئیسان زن پارلمان ۲۰ کشور جهان، به‌شمول یائل براونپیوت از فرانسه، روبرتا متسولا، از پارلمان اروپا و نانسی پلوسی، رئیس سابق مجلس نمایندگان ایالات متحده به مناسبت روز جهانی محو خشونت علیه زنان گفته اند که قانون جدید طالبان ضربه نهایی بر آزادی زنان وارد کرده است.
این زنان در مقاله‌ای که در روزنامه «لو موند» فرانسه منتشر شده بر تعهد خود نسبت به حق تحصیل زنان افغانستان تأکید کردند.
به گفته این روئسا از این پس، زنان اجازه ندارند به‌تنهایی از خانه خارج شوند، صدای خود را در ملأعام بلند کنند یا حتی شعر بخوانند. «جرم آن‌ها چیست؟ زن بودن. اشتباهشان چیست؟ وجود داشتن.»
در این نامه آمده است «آمار تلخ» نشان می‌دهد که ۲.۵ میلیون دختر در افغانستان از تحصیل محروم اند و حق آواز خواندن نیز ندارند.
بر اساس این نامه‌ای نشر شده، زنان و دختران در افغانستان قبل از روی کار آمدن طالبان هم آزادی کامل برای یادگیری یا تدریس نداشتند.
در این نامه به نقل از یکی از زنان معترض افغانستان(نام مستعار) آمده است که پس از تسلط طالبان در افغانستان «امیدهایش نابود» شده است.
این زن که خود را نسیمه معرفی کرده گفته است: «تحصیلم بی‌معنا شد. اما فهمیدم که هنوز زنان زیادی در داخل کشور برای حقوق خود مبارزه می‌کنند. و من تصمیم گرفتم یکی از آن‌ها باشم.»
نسیمه با ابراز این‌که افغانستان کشوری است که زنان در آن از حقوق انسانی خود محروم شده‌اند افزوده است: «تمام انسان‌ها آزاد و برابر در حثیت و حقوق به دنیا می‌آیند.»
به گفته او این اولین ماده از اعلامیه جهانی حقوق بشر است. تمام انسان‌ها؛ یعنی تمام دختران و تمام زنان. اما در کشور خودشان، زنان افغانستان از حقوق اساسی‌شان محروم شده و انسانیت شان از آنان ربوده شده است.
با این حال رئیسان پارلمان ۲۰ کشور جهان تاکید کرده‌اند که حکومتی که انسانیت زنان را انکار می‌کند نباید خود را درباره ماهیت «سرکوبگر طالبان» فریب دهد.
این زنان می‌گویند: «این رژیم (حکومت طالبان) انسانیت و کرامت زنان را انکار می‌کند. این یک جرم است.»
این رئیسان پارلمان جهان با ابراز نگرانی از ادامه وضعیت زنان می‌گویند آزار و اذیت سیستماتیک بر مبنای جنسیت، که وجدان‌ها، به‌ویژه قانونگذاران زن را به «خشم» می‌آورد.»
اما طالبان در تازه‌ترین بیانیه‌ای خود مدعی شده‌اند که از سال ۲۰۲۱ تاکنون از وقوع پنج هزار مورد ازدواج اجباری در این کشور جلوگیری کرده‌اند.
این ادعاها در حالی مطرح می‌شود که طالبان در سه سال گذشته زنان و دختران را از آموزش در مکتب‌ها و تحصیل در دانشگاه‌ها و همچنین کار در نهادهای بین‌المللی منع کرده‌اند. گزارش‌های متعدد سازمان ملل متحد نشان می‌دهد که حقوق و آزادی‌های اساسی زنان تحت حکومت طالبان به‌شدت نقض شده است.
