کنت مکنزی، فرمانده پیشین فرماندهی مرکزی ایالات متحده یا سنتکام می‌گوید، طالبان نباید به رسمیت شناخته شوند.
در همین حال زلمی خلیلزاد، نماینده پیشین ایالات متحده در امور صلح افغانستان می‌گوید که طالبان می‌توانند برای کوتاه مدت بر افغانستان حاکم باشند اما برای طولانی مدت نه.
این اظهارات در نشست ویژه نهاد امنیت جهانی و ملی درباره آینده افغانستان مطرح شده که دیروز چهارشنبه در ایالات متحده برگزار شده بود.
فرانک مکنزی، فرمانده پیشین فرماندهی مرکزی ایالات متحده یا سنتکام در این نشست گفت، طالبان باید به رسمیت شناخته نشوند، و باید در انتظار نحوه عمل‌کرد آنان در برابر القاعده و داعش بود.
او گفت که موضوع جنگ عراق توجه ایالات متحده از افغانستان را دور ساخت؛ و این موضوع به طالبان فرصت داد تا دوباره رشد کنند.
کنت مکنزی گفت: «اگر نظر من خواسته شود خواهم گفت که باید ابتدا گواه برخی اقدام‌ها باشیم. باید ببینیم طالبان در برابر القاعده و داعش چه اقدام‌هایی انجام می‌دهند. این مساله است که برای من مهم است، دیگران ممکن است بر اقدام‌های حقوق بشری طالبان تمرکز کنند، اما تمرکز من بر روی تهدیدهایی است که از نواحی غیر قابل کنترول افغانستان در برابر ایالات متحده طرح‌ریزی می‌شوند.»
زلمی خلیلزاد، فرستاده ویژه پیشین ایالات متحده برای صلح افغانستان در این نشست باتوجه به برگشت ترمپ به کاخ سفید، گفت ممکن این مورد یک فرصت در مساله افغانستان باشد.
آقای خلیلزاد می‌گوید: «من فکر می‌کنم ممکن است یک فرصت وجود داشته باشد. من این گفتگوها و بحث‌های زیادی را پشت سر گذاشته‌ام و نمی‌خواهم توقع ایجاد کنم. بزرگترین چالش این است که آیا ما می‌توانیم افغان‌ها را به توافق برسانیم. و بزرگترین بخش از توافق‌نامه دوحه که اجرا نشده، بخش سوم است.»
او افزود: «جنگ کارساز نبوده است. شاید طالبان فکر کنند که برای آنان کار کرده و حالا حاکم شده‌اند. اما نارضایتی‌های زیادی وجود دارد.»
در ادامه‌ی نشست، علی‌احمد جلالی وزیر داخله پیشین کشور، تاکید ورزید که طالبان با سیاست مدرسه‌سازی، دنبال تقویت پایگاه‌های خود هستند.
او گفت:«طالبان، پشتیبانی داخلی ندارند. از سوی جامعه جهانی به رسمیت شناخته نشده‌اند. بنا بر این آنان، تلاش میکنند، که پایگاه‌های خود را گسترش دهند. پایگاهی که در جذب نیرو و هم در تامین پشتیبانی آینده کمک کند. آنان تصمیم گرفته‌اند که این تنها از طریق گسترش مدرسه‌های دینی قابل اجرا است.»
از سوی هم حبیبه سرابی، عضو پیشین هیئت گفتگو کننده دولت پیشین، در بخشی از نشست تاکید ورزید که طالبان در سه‌سال اخیر به سیاست انتقام جویی ادامه داده‌اند.
خانم سرابی به این نشست گفت: «امروز طالبان دوباره همان اقدام‌ها را دنبال میکنند. آنان واحدهای نظامی پیشین را زیر تعقیب قرار می‌دهند، به‌ویژه زنان را که در بخش‌هایی امنیتی، به ویژه پولیس بودند. آنان این زنان را دنبال کرده بازداشت میکنند و شکنجه می‌دهند، به ویژه زنانی که بسیاری از آنان، پولیس‌های زن از جامعه هزاره بودند و از سوی طالبان شکنجه می‌شوند.»
در این میان یکی از سفیران پیشین ایالات متحده در افغانستان نیز می‌گوید که توجه ایالات متحده به افغانستان، بر منافع ملی این کشور در دیگر جاها اثرهای منفی گذاشته بود.
مایکل مک‌کینلی گفت: «افزون بر پیامدهای زیان‌بار سیاستی که تمرکز ما بر افغانستان و عراق بر منافع ملی ما در جاهای دیگر گذاشت، می‌پرسم هزینه بیش از یک تریلیون دالر برای خدمت به بیش از هشت‌صد هزار امریکایی در افغانستان چه معنایی دارد، این تعهد به هدفی است که هرگز متعلق به ما نبود. سیاست ما در افغانستان بسیار بیش‌‌تر از یک سال آخر و تصمیم به خروج اشتباه‌های داشت که منتقدان معمولاً بر آن تمرکز میکنند.»
قرار بود، برینیاد اجندای اعلام شده، حامد کرزی رئیس جمهوری پیشین کشور نیز در این نشست سخنرانی کند، اما به‌دلایل ناروشن این سخنرانی صورت نگرفت.
این نشست در حالی برگزار شده که قرار است در اول دلو سال روان خورشیدی، اداره تازه دونالد ترمپ، رئیس جمهور منتخب ایالات متحده آغاز به کار کند. در همین حال امیدهایی درباره تغییر سیاست خارجی ایالات متحده در برابر افغانستان به وجود آمده است.
