یک خانواده در فراه میگوید که دو عضو در میان افرادیاند که در منطقه کلگان مورد تیراندازی قرار گرفتهاند.یک خانواده در فراه میگوید که دو عضو در میان افرادیاند که در منطقه کلگان مورد تیراندازی قرار گرفتهاند.
مرضیه میگوید که با گذشت چندین روز از این رویداد تاکنون از سرنوشت پدر و برادرش خبری نیست.
او میافزاید که پدر و برادر وی هفته قبل، با گروهی بزرگی از مهاجران افغانستان هم سفر شده و به سوی ایران حرکت کردند.
مرضیه میگوید اطلاع یافته که پدر و برادرش در گروهی که در کلگان سیستان و بلوچستان ایران مورد حمله قرار گرفته بودند.
او به آمو گفت: «این عکس را که میبینید. عکس برادرم و پدرم هستند. آنان قصد مهاجرت به کشور ایران را داشتند. کمتر از یک هفته میشود که آنان لادرک هستند. هر چقدر زنگ که برایشان میزنیم، هیچ احوالی از آنان نداریم. خدا میداند که چه حال دارند؛ ما بسیار به تشویش شان هستیم.»
این نگرانیها در حالی مطرح میشوند که زخمیان این رویداد میگویند مرزبانان ایرانی بر آنان شلیک کردهاند.
این رویداد با واکنشهایی روبهرو شده است
یوناما افزوده است که به تمام طرفها یادآوری میکند که حقوق مهاجران، پناهندگان و پناهجویان توسط قوانین بینالمللی محافظت میشود.
در اعلامیه یوناما آمده است: «یوناما نسبت به گزارشهای نگرانکنندهای از یک حادثه در تاریخ ۱۴ تا ۱۵ اکتوبر در ولایت سیستان، منطقه سراوان، در مرز کلاگان ایران، نگرانی عمیق خود را ابراز میدارد. در این حادثه ادعا شده است که یک گروه بزرگ از مهاجران افغانستان مورد تیراندازی قرار گرفتند که منجر به کشته و زخمی شدن تعدادی از آنان شده است.»
عفو بینالملل نیز خواستار بررسی فوری و مستقل درباره گزارشهای کشته شدن مهاجران افغانستان از سوی نیروهای مرزی ایران در نزدیکی مرز ایران و پاکستان شده است.
عفو بینالملل در بیانیهای این گزارشها را «وحشتناک» توصیف کرده است.
این سازمان گفته است: «این حادثه بیش از دو سال پس از مستندسازی اولین استفاده از نیروی غیرقانونی توسط ایران علیه افغانهایی رخ میدهد که پس از تسلط طالبان در اگست ۲۰۲۱ به ایران پناه میبرند. این اقدامات منجر به کشتارهای غیرقانونی و آسیبهای جدی شده است.»
در همین حال، شماری از شهروندان کشور از ملل متحد و نهادهای حقوق بشری خواستهاند تا عاملان این رویداد را مورد پیگرد قانونی قرار دهند.
اکمل، یک باشنده کابل، گفت: «ما از سازمان ملل و دولت افغانستان [طالبان] خواهشمند هستیم که درباره کشته شدن مهاجرین افغان از سوی مرزبانان ایران که کشته شدهاند؛ تحقیق کند که خون وطندارهای ما در زمین نماند.»
هویدا حدیث، فعال مدنی، میگوید: «خواست ما از جهان، از سازمان ملل و نهادهای که در رأس این مسائل قرار دارند این است که، باید این موضوع پیگیری شود و عاملین این [حادثه] پیدا شوند. ما میخواهیم که حق ۲۵۰ شهروندی که به علت ناروشن تیراندازی بالای شان شده، و جان خودرا از دست دادند، هدر نرود. این موضوع باید پیگیری شود. جهان باید در برابر آن خاموش نماند. ما مردم افغانستان همه ما خواستار این هستیم که باید به زودترین فرصت اینها [عاملان] به پنجه قانون سپرده شود.»
این در حالی است که طالبان از تعیین هیئت بلندپایه برای تحقیق درباره کشتار مهاجران افغانستان در مرز ایران خبر دادهاند.
حمدالله فطرت، معاون سخنگوی طالبان، گفته است که صدر ابراهیم، معاون وزیر داخله طالبان، ریاست این هیئت را به عهده داشته و چندین نماینده از وزارتهای دفاع، خارجه، سرحدات و استخبارات طالبان اعضای این هیئتاند.
منابع محلی میگویند که شبکههای قاچاق انسان، مهاجران بیمدرک افغانستان را از مسیرهای مختلف به ایران انتقال میدهند اما مسیر سراوان- کلگان یکی از مسیرهای قاچاق انسان به ایران است.
با اینکه به گفته منابع محلی مهاجرت غیرقانونی از افغانستان به ایران، مسیرهای متفاوتی دارد. اما این شهروندان کشور به توصیه قاچاقچیان انسان مسیر نیمروز-کلگان را انتخاب کردند، مسیری که به جان باختن و زخمی شدنشان انجامید.
این مسیر از شهر زرنج مرکز نیمروز آغاز میشود. سپس از ولسوالی چهار برجک نیمروز میگذرد تا اینکه به روستای دَک در آن سوی خط دیورند میرسد.
این مسیر ۷ تا ۸ ساعت زمان میبرد. با موتر و گاهی هم پیاده. از این پس در ادامه مسیر دو روز پیاده در خاک پاکستان راه میروند تا از منطقه «دک» به ماشکل برسند. سپس ده ساعت دیگر با موتر از ماشکل وارد سراوان سیستان و بلوچستان ایران میرسند.