سیانان در گزارش تازهای گفته است، در حالی که تیمهای مردان افغانستان به طور عمده آزادانه در سطح بینالمللی رقابت میکنند؛ اما زنان این کشور از ورزش منع شدهاند و مجبور به رقابت بدون حمایت رسمی یا به عنوان پناهجو برای تیمهای پناهندگی میشوند.
این شبکه خبری به نقل از مرضیه حمیدی تکواندوکار کشور نوشته است که او در رقابتهای جهانی تکواندو ۲۰۲۳ در آذربایجان، به عنوان پناهجو با تیم مردان افغانستان روبهرو شده است.
خانم حمیدی در مصاحبه با سیانان گفته است او که از نمایندگی کشورش منع شده بود، همتیمیهای سابقش با او مثل یک بیگانه رفتار میکردند.
خانم حمیدی افزوده است: «آنان برای من تیم طالبان هستند، نه تیم افغانستان»؛ اتهامی مشابه که او علیه تیم کریکت افغانستان نیز مطرح کرده و خواستار منع تیمهای ورزشی افغانستان از شرکت در بازهای المپیک شده است.
این خواست خانم حمیدی شبیه تحریمهایی است که در دوران «آپارتاید» علیه افریقای جنوبی اعمال شده بود.
مرضیه حمیدی در این مصاحبه تاکید کرده است: «تیم کرکت مردان افغانستان نماینده زنان افغانستان نیست.»
او میگوید: «در افغانستان زنان اجازه ندارند زن باشند. آنان (زنان) وجود ندارند.»
به گفته او طالبان حقوق زنان و دختران را تحت عنوان شریعت و اسلام سلب کردهاند.
بر بنیاد این گزارش، ریجارد بنت گزارشگر ویژه شورای حقوق بشر ملل متحد گفته است: «طالبان زنان و دختران را از حضور کامل در جامعه حذف کرده یا شرایطی ایجاد کردهاند که امکان مشارکت به عنوان انسانهای کامل را نداشته باشند. این وضعیت تبعیض، جداسازی و محرومیت، انکار انسانی زنان و دختران را نهادینه کرده است.»
آقای بنت گفته است طالبانی که اکنون در افغانستان قدرت را در دست دارند، بسیار با فناوری آشنا هستند و از رسانهها نیز بسیار «باهوشترند».
گزارشگر ویژه شورای حقوق بشر ملل متحد در امور افغانستان میافزاید که طالبان ساختار روابط عمومی و احتمالاً نظارتی بسیار پیشرفتهای دارند که میتواند به کشورهای خارجی نیز نفوذ کنند. اگر هیچ عواقبی وجود نداشته باشد و اگر هیچ مقاومتی در برابر این موضوع انجام نشود، «همه زنستیزان» در همهجا متوجه این مسئله خواهند شد.