شماری از باشنده‌گان پایتخت با انتقاد از پرچاوی‌های دوام دار برق می‌گویند که با وجود بارها اعتراض، کسی به شکایت‌های آنان گوش نمی‌دهد.
پایتخت نشینان می‌افزایند که در ۲۴ ساعت تنها دو ساعت بیشتر برق ندارند.
از سویی هم باشندگان کابل از اضافه‌ستانی‌های طالبان نیز در گردآوری پول برق شکایت دارند.
وسیله دختر ۱۲ ساله‌ای که دانش‌آموز صنف ششم در یکی از مکتب های دولتی کابل است.
در نبود برق، او با کار گیری از این چراغ گازی، مسیر یادگیری‌اش را ادامه می‌دهد، اما خانواده‌اش نگران است که مبادا گاز به او آسیبی برساند.
وسیله، دانش‌آموز می‌گوید: «من از طرف روزانه مکتب می‌روم کورس می‌روم و از طرف شب که میخواهم کار خانه گی‌های مه انجام بدهم متأسفانه برق های ما‌نمی باشد از بی برقی ما بسیار به تکلیف استیم وقتی که برق‌نباشد من چطور بتوانم کارخانه گی های خود را انجام بدهم درس‌بخوانم و ما از این بی برقی بسیار به تکلیف استیم.»
توزیع ناعادلانه برق از یک‌سو و اضافه ستانی‌ها از مصرف برق در سوی دیگر، بار چالش‌های بیشتری را بر شانه‌های پایتخت نشینان انداخته‌است.
میرویس، باشنده کابل می‌افزاید: «من در ماه قبل هم صدای خوده بلند کردم اما متأسفانه در اینجا گوش شنوای نیست که کسی صدای کسی را بشنود. ۱۶۰۰ افغانی بل آمده در همین شانزده صد افغانی ما ۱۶ ساعت برق نداشتیم مشکلات بی برقی بسیار زیاد است تقسیم ناعادلانه برق در اینجا متأسفانه وجود دارد.»
کابل با بیش از پنج میلیون جمعیت به بیش از هفتصد میگاوات برق نیاز دارد.
مرتضی، باشنده شهر کابل گفته است: «نسبت به همین بی برقی دو شب سه شب پی‌هم‌نمی باشد که میاید هم یک‌ساعت نیم ساعت مردم بسیار دچار مشکل است اولویت مردم برق است خواهش ما همین است که همین صدای من را امیدوارم که بشنوند.»
کابل یکی از معدود پایتخت‌های دنیا است که در نبود برق، بیشتر وقت‌ها در تاریکی به‌سر می‌برد.
بر بنیاد گزارش‌ها، افغانستان بیش از هفتاد درصد برق مورد نیازش را از ازبیکستان، تاجیکستان، ترکمنستان و ایران تأمین می‌کند.
