بر بنیاد یافته‌های آمو، هبت‌الله آخندزاده در سه سال گذشته با صدور ۷۵ فرمان، بیشتر از ۳۶۵ مقام طالبان را تعیین و تبدیل کرده است.
یافته‌ها نشان می‌دهند که از میان ۳۷۰ مورد تتها ۱۸ مورد آن تعیینات تازه بوده؛ اما موارد دیگر همه جابه جایی افراد طالبان از یک کُرسی به کُرسی دیگر بوده است.
همزمان با این؛ شهروندان کشور می‌گویند که طالبان به افراد و گروه‌های دیگر اجازه حضور در اداره‌شان را نداده‌اند و زنان نیز هیچ سهمی در کابینه آنان ندارند.
سه سال است که شهروندان افغانستان می گویند؛ حق تعیین سرنوشت سیاسی شان را از دست داده اند؛ نه نماینده‌ای انتخابی در حکومت دارند و نه هم مشارکت سیاسی در حکومت داری.
یافته‌های آمو نشان می‌دهند که هبت‌الله اخندزاده در سه سال گذشته تمامی مقام‌های بلند پایه و دیگر مقام‌های طالبان را بر بنیاد صدور حکم تعیین و تبدیل کرده است.
هبت الله آخندزاده از اواخر ۱۴۰۰ تا پایان ۱۴۰۱ خورشیدی بیش از ۱۴۰ مقام حکومتی را تعیین و تبدیل کرده است. این تغییر و تبدیلی‌هایی که شامل وزیران، معینان، والی‌ها و فرماندهان پولیس می‌شود.
تعیینات و جابه‌جایی مقام‌های طالبان در سال ۱۴۰۰ تا ۱۴۰۱:
• صدور ۳۲ حکم از سوی هبت‌الله اخندزاده؛
• ۱۴۰ مقام طالبان تعیین و تبدیل شده اند؛
• تنها ۶ مورد تعیینات جدید
متباقی جابه‌جایی از کرسی به کرسی دیگر بوده است؛
در سال ۱۴۰۲ خورشیدی همانند سالِ پارِ آن گواهی تعیینات و تبدیلی‌های مشابه‌ی بوده است.
در این سال نیز هبت الله آخندزاده با صدور حکم از قندهار ۱۳۲ مقام طالبان را تعیین و تبدیل کرده است.
بیشتر این تعیینات جابه‌جایی فرد از یک کُرسی به کُرسی دیگر بوده است:
• صدور ۲۴ حکم از سوی هبت‌الله اخندزاده؛
• ۱۳۲ مقام طالبان تعیین و تبدیل شده اند؛
• تنها ۵ مورد تعیینات جدید
متباقی جابه‌جایی از یک کرسی به کرسی دیگر بوده است.
در سال روان خورشیدی نیز هبت‌الله آخندزاده با صدور فرمان از قندهار؛ وزیران، والیان، فرماندهان پولیس و فرماندهان قول اردوها را تعیین و تبدیل کرده است.
در این سال ۹۸ مقام طالبان تعیین و تبدیل شده اند:
تنها ۷ مورد تعیینات جدید،
متباقی جابه‌جایی از یک کرسی به کرسی دیگر بوده است.
اما چرا به افراد غیر طالب در مقام‌های مهم حکومتی جا داده نمی‌شود؟
شکریه بارکزی، سفیر پیشین افغانستان در ناروی، می‌گوید: «طالبان فرهنگ ملا کرسی را در افغانستان ترویج داده اند با نگاه خویشاوندی حکومت را اداره می‌کنند. شهروندان، زنان و افراد غیر طالبان در حکومت آنان جایگاه ندارد.
همزمان با این؛ گزارش‌های نشان می‌دهند که ساختار و تشکیلات حکومت طالبان به لحاظ قومیت نیز پرسش برانگیز است.
ساختار تشکیلاتی حکومت طالبان:
هبت الله آخندزاده رهبر طالبان از قومِ پشتون؛
ملا حسن آخند، رییس وزیران طالبان از قومِ پشتون؛
معاونیت های سیاسی و اقتصادی رییس وزیران طالبان، از قومِ پشتون؛
درصدی بلند وزارت خانه‌ها به شمول وزارت‌های دفاع، داخله، ریاست استخبارات، وزارت مالیه و وزارت خارجه به‌دست طالبان پشتون است.
وزارت های صنعت و تجارت، اقتصاد، و رییس ستاد ارتش طالبان تاجیک اند.
برخی معینیت‌ها به‌دست طالبان هزاره سپرده شده اند.
معاونت اداری رئیس وزیران و وزارت زراعت از طالبان ترکمن‌تبار هستند.
زنان در ساختار حکومت طالبان حضور ندارند.
شهروندان کشور نیز از طالبان انتقادهای دارند.
باشنده کابل می‌گوید: «زنان نه تنها در ساختارهای حکومتی طالبان جایگاه ندارند؛ بلکه طالبان زنان را از ساختارهای جامعه نیز حذف کرده اند.»
یک باشنده کابل می‌گويد: «تعیینات در ادارات دولتی سلیقه‌ای انجام می‌شود، با آن‌که هزاران جوان تحصیل کرده اکنون بیکار هستند و مجبور به ترک افغانستان می‌شوند.»
شهروندان کشور و برخی از آگاهان می‌گویند که روایت طالبان از حکومت‌داری، در سه سال گذشته نشان داده است که آنان به مشارکت سیاسی معنادار شهروندان هم‌چون انتخابات و نهادهای مردم سالار باورمند نیستند و ادامه‌ی چنین وضعیت، شهروندان کشور را بیشتر از پیش به انزوای سیاسی کشانیده است.
