لینزی گراهام، عضو مجلس سنای ایالات متحده می‌گوید که کامالا هریس، نامزد ریاست جمهوری این کشور به اندازه جوبایدن در فاجعه افغانستان نقش دارد.
این چهره برجسته مجلس سنای امریکا می‌گوید که کامالا هریس آخرین فردی در اتاق همراه با جو بایدن بود که تصمیم خروج نیروهای امریکایی از افغانستان گرفته می شد و این زن نباید در دوباره در اتاقی باشد که در آن تصمیم امنیت ملی گرفته می شود.
عضو مجلس سنای ایالات متحده گفته است: «اگر شما (هریس) آخرین فرد در اتاق قبل از تصمیم بایدن درباره خروج نیروهای امریکایی از افغانستان بودید، و شما از آن تصمیم حمایت کردید، شما باید هیچ گاه در اتاق تصمیم گیری درباره مساله امنیت ملی امریکا حضور نداشته باشید.»
پیکار های انتخاباتی در امریکا این روزها گرم است و ظاهرا تصمیم جو بایدن بر خروج کامل نیروهای امریکایی از افغانستان، به ابزار فشار جمهوری خواهان در انتخابات امریکا در برابر رقیب دیرینه شأن، دموکرات ها مبدل شده است.
جوبایدن از کارزار انتخابات امریکا کنار رفت اما اکنون کامالا هریس وارد میدان رقابت شده است.
کاملا هریس در ۲۵ ماه ثور سال۱۴۰۰ خورشیدی تایید کرد که او آخرین فرد حاضر در اتاق پیش از تصمیم بایدن برای پیشبرد خروج نیروهای امریکایی از افغانستان بود.
معاون رئیس جمهور ایالات متحده در مصاحبه ای با شبکه سی ان ان گفت که در روند تصمیم گیری «جو بایدن» برای خروج نیروهای نظامی امریکا از خاک افغانستان نقشی کلیدی ایفا کرده است.
کاملا هریس. معاون رییس جمهور ایالات متحده گفته است: «من کاملاً از تصمیم رئیس جمهور برای بیرون کشیدن نیروهای امریکایی پس از جنگ بی پایان حمایت کردم، و فکر می کنم واقعاً مهم است که به یاد داشته باشیم که دولت قبلی در مورد توافقی با طالبان مذاکره کرد، و از دولت افغانستان دعوت نکرد تا بر سر میز مذاکره حاضر شود و توافقی را که مستلزم آن بود و به عنوان بخشی از یک توافق قول داده بود که تا پایان ماه می از افغانستان خارج خواهیم شد، مذاکره کرد. بنابراین، بر اساس توافق بین ایالات متحده و طالبان، این مسئولیت را بر عهده گرفتیم.»
توافقنامه دوحه که زمینه را برای خروج نیروهای امریکایی از افغانستان فراهم کرد، در زمان ریاست جمهوری دونالد ترامپ در بیست و نهم فبروری سال ۲۰۲۰ میان امریکا و طالبان امضا شد.
اما عملی شدن این توافقنامه از سوی رییس جمهور بایدن، چه پیامدها به شهروندان کشور داشت؟
برخی از شهروندان کشور می گویند که در این مدت گواه افزایش فقر، بسته شدن مکتب ها و دانشگاه ها به روی دختران بوده اند و در کل بخش زیاد از دست آوردهای دو دهه نابود شده اند.
اکنون افغانستان در آستانه سه سالگی آمدن طالبان و بیرون شدن نیروهای امریکایی قرار دارد.
بربنیاد اطلاعات ملل متحد و بانک جهانی، طالبان بیش از پنجاه فرمان در پیوند به محدودیت های زنان وضع کردند و در بخش اقتصاد هم، تولید ناخالص داخلی افغانستان بیش از پنج میلیارد دالر کاهش یافت.
