ملل متحد از با هشدار از «کمبود شدید» بودجه در افغانستان گفته است که بدون پشتیبانی بیشتر مالی، دفتر هماهنگ کننده کمکهای بشردوستانه(اوچا) و نهادهای کمکرسان دیگر ملل متحد توانایی ارائه خدمات ضروری بهداشتی، غذایی و حفاظتی به میلیونها نیازمند در افغانستان را نخواهند داشت.
از سویی هم برنامه جهانی غذا میگوید که همین اکنون ۱۲ میلیون و ۴۰۰ هزار نفر در افغانستان در ناامنی غذایی بهسر میبرند.
لیلا باشنده هرات سرپرست خانوادهی چهار نفره است.
لیلا دانشجوی دانشگاه هرات بود و برای ادامه تحصیل از بادغیس به هرات آمده بود که دانشگاه بهروی دختران بسته شد. او اکنون روزانه در بدل ۳۰۰ افغانی در خانهها کار میکند و در گذشته از سوی برخی از نهادها کمک دریافت میکرد که اکنون از کمکهای نهادهای مدد رسان نیز بی بهره است.
لیلا میگوید: «دار و ندار خود را فروختیم از بادغیس بهخاطر درس خواندن آمدم اینجا شش ماه میشود پدرم فوت کرده و مادرم توان کار کردن ندارد. خودم کار میکنم، صفا کاری میکنم، من ماندم و چهار نفر از اعضای خانواده که خرجشان به دوش من است و یک سال و شش ماه میشود کارتهای دریافت کمک را از ما گرفته اند.»
در چنین اوضاعی، ملل متحد هم از «کمبود شدید» بودجه در افغانستان سخن میگوید.
ملل متحد گفته است: «عملیات بشردوستانه حیاتی به دلیل کمبود شدید بودجه در خطر است. بدون حمایت بیشتر مالی، اوچا و نهادهای کمکرسان دیگر این سازمان قادر به ارائه خدمات ضروری بهداشتی، غذایی و حفاظتی به میلیونها نیازمند در افغانستان نخواهند بود.»
پیش از این برنامه جهانی غذا گفته است که برای رسیدگی به وضع نیازمندان در کشور برای شش ماه دیگر، به ۶۱۷ میلیون دالر نیاز دارد.
محبوبه نیازمند میگوید: «من سرپرست خانواده خود هستم، فرزندان من از درس بازماندند بهخاطریکه با مشکلات روبهرو هستیم، مجبور شدم آنها را برای کار بفرستم و همرای ما کمک هم نمیشود.»
فرشته نیازمند دیگری افزود: «دختران کلان دارم، مرد هم ندارم سرپرست خانواده هستم کسی به ما کمک نمیکند.»
برنامه جهانی غذا گفته است که تنها از یک میلیون گرسنه در افغانستان میتواند پشتیبانی کند و یازده میلیون گرسنه دیگر به دلیل کمبود بودجه از کمک بیبهره خواهند ماند.