افغانستان

مردم چه نظری درباره برگزاری نشست علما در کابل دارند

یک روز پس از اعلام قطعنامه پایانی نشست عالمان دین که به میزبانی طالبان در کابل برگزار شد، برگزاری این نشست واکنش‌های متفاوتی به همراه داشته است.

برخی‌ آگاهان درباره چگونگی گزینش اشتراک کنندگان در این نشست اعتراض دارند.

«طارق فرهادی» آگاه مسایل بین‌الملل در این باره می‌گوید: «در نتیجه این نشست هیچ کشوری افغانستان را به رسمیت نمی‌شناسد و این نشست نمی‌تواند تغییری در حالت فعلی (کشور) به وجود آورد.»

«عبدالشکور صبوری» پژوهشگر مسائل اجتماعی نیز معتقد است: «از نگاه مردم، نمایندگان واقعی مردم در این نشست حضور نداشت و در واقع این نشست شکلی انتصابی داشت. اشخاصی که با فکر طبقات بالای طالبان هم نظر بودند و در این نشست گرد آمده بودند.»

در همین حال، شماری از شهروندان سخنان برخی از مقامات امارت اسلامی را در رابطه با بازگشت مخالفان سیاسی حکومت سرپرست ستایش می‌کنند.

با وجود تلاش‌های بسیار نتوانستیم دیدگاه مقامات امارت اسلامی را در این باره به دست آوردیم.

در همین حال، معاون سخنگوی امارت اسلامی پس از پایان این نشست سه روزه گفته است که این نشست به خواست عالمان دین برگزار شد.

«بلال کریمی» معاون سخنگوی امارت اسلامی در این باره گفت: «این نشست گردهمایی نبود که از سوی امارت اسلامی فیصله‌ای در آن صورت بگیرد. اما هر زمان امارت اسلامی مسایلی که باید درباره آنها فیصله صورت گیرد و با مردم شریک شود داشته باشد، در همان زمان سوال می‌شود که فلان کس شرکت داشته باشد و فلان فیصله شود.»

«ناجیه انوری» فعال مدنی درباره نشست کابل معتقد است: «این نشست بدون کدام نتیجه ملموس، محسوس و راه حلی برای مشکلات فعلی مردم افغانستان که شامل بحران بشری، افت اقتصادی در کشور، عدم دسترسی دختران به مکاتب، پایان یافت.»

از سوی دیگر برخی باشنده‌های کشور درباره این نشست دیدگاه‌های گوناگونی دارند.

«احسان عثمانی» می‌گوید: «سخنان ملا هبت الله بسیار خوب بود. به خصوص اینکه از مخالفان سیاسی خواست که به افغانستان بازگردند و درهای افغانستان به روی همه باز است.»

«رفیع الله» از باشنده‌های کابل معتقد است: «در امارت اسلامی امنیت آمده است و ما شکرگزار هستیم.»

«مژده» دیگر باشنده کابل می‌گوید: «ما فکر می‌کردیم در جرگه درباره حق زنان، اقتصاد و بیکاری صحبت می‌شود، اما نشد.»

در نشست عالمان دین، بانوان، خبرنگاران، فعالان جامعه مدنی و سیاست‌گران مطرح کشور حضور نداشتند و در قطعنامه‌ پایانی آن درباره بازگشایی مکتب‌های دخترانه چیزی گفته نشد.