منابع مردمی در ولایت سرپل می‌گویند که هر چند درگیری میان طالبان و «مولوی مهدی مجاهد» فرماندهی هزاره‌تبار این گروه فروکش کرده، اما با گذشت هر روز طالبان محدودیت‌های تازه‌ا‌ی را بالای مردم بلخاب وضع می‌کنند.
منابع مردمی در ولایت سرپل با ابراز نگرانی از این وضعیت می‌گویند که طالبان در تازه‌ترین مورد در کنار وضع محدودیت‌های شب‌گردی، جمع‌آوری وسایل ساکنان بلخاب به عنوان غنیمت را نیز آغاز کرده‌اند.
یک منبع محلی از بلخاب در ولایت سرپل که نخواست نام او در این گزارش گرفته شود، می‌گوید که آوارگان هنگام فرار، وسایط نقلیه خود را که شامل موتر و موترسایکل بود در روستاهای «للندر» و «سرخک‌بلاق» که راه مواصلاتی از آنجا می‌گذرد، گذاشته بودند و طالبان پس از تصرف این ۲ روستا تمام وسایط نقلیه‌ی مردم را تحت عنوان غنیمت با خود برده‌اند.
در همین حال، یک بزرگ قومی در ولسوالی بلخاب در تماس تلفنی گفت که طالبان از خانه‌های مردم، مکاتب، مساجد و مراکز صحی به عنوان پایگاه نظامی‌شان استفاده می‌کنند.
یک منبع دیگر هم می‌گوید که طالبان در روستای «زو» مکتب، در روستاهای «جه» و «چوب حسینی» کلینیک صحی و در روستای «دوشاخ» مکتب و در سایر روستاها نیز مکتب و مساجد را به پایگاه خود تبدیل کرده‌اند.
از سوی دیگر و هم‌زمان با آغاز درگیری میان طالبان و مولوی مهدی مجاهد، فرماندهی هزاره‌تبار این گروه در ولسوالی بلخاب ولایت سرپل، صد‌ها خانواده از روستاهای این ولسوالی برای زنده ماندن به کوه‌ها و دره‌ها آواره شده‌اند.
برخی از منابع که نخواستند هویت‌شان افشا شود، امروز (شنبه، ۱۱ سرطان) می‌گویند که هم‌اکنون هزارها خانواده‌ی بلخابی از ترس انتقام‌جویی طالبان به ولایت‌های هم‌جوار بیجا شده‌اند و در شرایط بدی شب و روزشان را سپری می‌کنند.
براساس اطلاعات منابع مردمی، بیشتر افراد به کوه‌ها و دره‌های سرد مناطق مرزی میان ولسوالی «یکاولنگ» بامیان و «دره‌صوف» سمنگان رفته‌اند و کودکان، زنان، کهنسالان و مادران باردار در میان آنها حضور دارند.
در همین حال، ویدئویی که در منطقه «دزدان‌چشمه»، ولسوالی یکاولنگ بامیان ثبت شده و در شبکه‌های اجتماعی دست به دست می‌شود، نشان می‌دهد که برخی از خانواده‌های بیجا شده، بدون غذا و سرپناه شب و روز رقت‌باری را سپری می‌کنند و آواره‌گان بی‌پناه برای نجات جان کودکان، زنان و کهنسالان، از سازمان‌های امدادرسان درخواست کمک‌های عاجل بشردوستانه را دارند.
آنان که در دل کوه‌ها و صخره‌های سرد، بدون آب و غذا شب و روزشان را سپری می‌کنند می‌گویند که تا اکنون از سوی هیچ نهاد امدادرسانی دست یاری به سویشان دراز نشده است.
این درحالی است که چند روز پیش شماری از سازمان‌های امدادرسان بشردوستانه، از جمله UNHCR ،IOM و یونیسف در یک نشست اضطراری در بامیان، اعلام آماد‌گی کرد‌ند که برای آواره‌گان جنگ بلخاب کمک‌رسانی خواهند کرد، اما تاکنون خبری از این کمک‌ها نیست.
پیش از این در رسانه‌های ملی و محلی گزارش‌هایی مبنی بر عدم اجازه دادن طالبان به نهادهای کمک‌رسان به این بیجا شده‌ها منتشر شده بود، اما «تلویزیون آمو» نتوانسته که در این باره تاییدی دریافت کند.
با توجه به این گزارش‌ها، فعالان حقوق بشری می‌گویند که آواره‌های بلخاب نیاز به دستگیری دارند و نهادهای امدادرسان نباید تحت تاثیر طالبان قرار گیرند.
۱۰روز قبل طالبان در واکنش به نارضایتی فرمانده هزاره‌تبار ناراضی این گروه نیروی نظامی به ولسوالی بلخاب فرستاد. هرچند که تلاش‌های زیادی برای حل این مشکل از راه گفتگو صورت گرفت، اما بی‌نتیجه ماندن گفتگوها سبب حمله طالبان تحت عنوان عملیات تصفیه‌ای شد. پس از چند روز درگیری سخت و نفس‌گیر، سرانجام طالبان پنج‌شنبه، اول سرطان وارد مرکز ولسوالی بلخاب شدند و متهم به قتل و کشتار ده‌ها فرد ملکی در این ولسوالی شده‌اند.
