امروز (پنجشنبه،۲۰ جون) برابر با روزِ جهانی پناهندگان است که بر بنیاد اطلاعات ملل متحد، این روز درحالی فرا رسیده است که ۱۱۷ میلیون و ۳۰۰ هزار تن در جهان ناگزیر به ترک خانههایشان شدهاند.
این سازمان مشخص نکرده که چه شمار از این رقم را پناهجویان افغانستان میسازند اما پس از بازگشت طالبان به قدرت میلیونها تن از شهروندان ناگذیر به ترک کشور و رفتن پاکستان، ایران و کشورهای اروپایی و ایالات متحده شدند.
شماری از پناهجویان افغانستان در ایران، پاکستان، اروپا، ایالات متحده و کانادا میگویند که به علت وضع محدودیتها و تهدیدهای امنیتی از سوی طالبان، ناگزیر به ترک کشور شدهاند.
رخشانه رضایی پناهجو افغانستان در کانادا میگوید یک سال پس از بازگشت طالبان به قدرت به کانادا پناهنده شده است.
میگوید یک سال پیش محدودیتهای طالبان در برابر زنان او را ناگزیر کرد که سختترین تصمیم زندگی اش، ترک افغانستان را بگیرد.
خانم رضایی گفته است: «با رویا های بزرگ در افغانستان زندگی می کردم، اما قدرت گرفتن دوباره طالبان، رویا هایم را به خاک همسان کرد».
عاطفه کارمند یکی از نهادهای غیردولتی بود.
او اما پس از ممنوعیت کار زنان در نهادهای غیردولتی، یک سال است همچون رخشانه برای ادامه کار و تحصیل ناگذیر شده راه پناهجویی را در پیش گیرد.
میگوید بیوطنی بیخانهگی است و اگر طالبان روی کار نمیآمدند هرگز کشور را ترک نمیکرد.
عاطفه ستانکزی پناهنده افغانستان در آلمان به آمو گفت: «محدودیتهای طالبان یکی از عوامل مهم برای ترک کردم افغانستان بود، اکنون تلاش میکنم تا تحصیلاتم را در آلمان ادامه بدهم».
دورتر از اروپا و کانادا؛ حلیمه میگوید که سیاستهای سخت گیرانه و محدودکننده طالبان و آینده ناروشن در افغانستان زیرِ ادارهی طالبان از مواردیاند که وی را وادار به ترک افغانستان کردهاند.
حلیمه با آنکه از محدودیتهای طالبان به ایران رفته است اما میگوید که در این کشور نیز به سادگی گشت و گذار نمیتواند و محدودیتها در برابر پناهجویان زندگی را برایش دشوار کرده است.
میگوید روایتهای تلخِ از وضعیت پناهندگیاش در ایران دارد.
حلیمه پژواک مهاجر افغانستان در ایران افزود: « با سختیهای فراوان افغانستان را ترک کردم، اکنون در ایران نیز با محدودیت ها و سختی های فراوان روبرو هستم. اما مبارزهی من برای تحقق عدالت ادامه خواهد یافت».
شورای هماهنگی نمایندگیهای دیپلوماتیک افغانستان از کشورهای میزبان پناهجویان خواسته است که تلاش خود را برای پشتیبانی از حقوق پناهجویان افغانستان افزایش دهند.
شورای نمایندهگیهای دیپلوماتیک افغانستان به مناسبت این روز گفته است که بیحکومت فراگیر در کشور جلوگیری از جریان پناهجویان افغانستان چالش برانگیز است.
این شورا افزوده است: «از زمان تسلط نظامی طالبان بر افغانستان، شمار زیادی از مردم به دلیل سرکوب شدید، آزار و اذیت و نقض گسترده حقوق بشر مجبور به فرار از کشور شدهاند. از کشورهای میزبان میخواهیم، تا تلاشهای خود را برای حمایت از حقوق پناهجویان و مهاجران افزایش دهند».
ملل متحد نزدیک به یک سال پیش در یک گزارش گفته بود که افغانستان بیشترین شمار پناهجویان در جهان را دارد.
کمیشنری عالی ملل متحد در امور پناهجویان در گزارشی اعلام کرده است که افغانستان ۶.۴ میلیون پناهجو در سراسر جهان دارد که معادل یکسوم کل پناهجویان جهان است. در این گزارش آمده است که سوریه نیز با داشتن ۶.۴ میلیون پناهجو در جهان، همردیف افغانستان است.
کمیشنری عالی ملل متحد در امور پناهجویان دلیل مهاجرتها در جهان را «جنگ، فقر و تبعیضهای نظامند» خوانده است.
سازمان جهانی غذا نیز گفته است که نیم میلیون تن از پناهجویان افغانستان در پاکستان مجبور به بازگشت به کشور شدهاند و شماری از آنان در درون کشور آوارهاند.
بر بنیاد اطلاعات ملل متحد، این روز درحالی فرا رسیده است که ۱۱۷ میلیون و ۳۰۰ هزار تن در جهان ناگذیر به ترک خانههایشان شدهاند. که از این میان ۴۳ میلیون آن پناهندگاناند.
۴۰درصد این چهل میلیون را افزاد زیر ۱۸ سال میسازند.
در همین حال، دبیر کل ملل متحد نیز در پیامی به مناست این روز، بر نیاز فوری به همبستگی جهانی برای حمایت از پناهندگان تاکید کرده است.