ادم وسورنو، مدیر بخش عملیات و پشتیبانی دفتر هماهنگی امور بشردوستانه مللمتحد میگوید که حداقل ۱.۴ میلیون تن از زنان و دختران در افغانستان از آموزش محروم هستند.
او افزوده است که محدودیتهای وضع شده از سوی طالبان بر فعالیت «زنان امدادگر» در افغانستان، روند کمکهای بشردوستانه را متاثر ساخته است.
به گفته او، ۲۳ میلیون تن در افغانستان نیازمند کمکهای بشردوستانه هستند و ۱۵ میلیون نفر از این میان با میزان شدید نبود مصوونیت غذایی روبهرو اند.
او میگوید که سیلابهای اخیر در مناطق شمالی و مرکزی این کشور، میزان نیازها را بلند برده است.
مدیر بخش عملیات و پشتیبانی دفتر هماهنگی امور بشردوستانه مللمتحد میگوید: «در هنگام ارائه کمکهای بشردوستانه، همکاران زن شجاع افغان ما با چالشهای زیادی روبهرو هستند و هر روز برای ورود و خروج از محل کار، خطرات شخصی را متحمل میشوند.»
هرچند به گفته او، نهادهای بشردوستانه درباره این چالشها با مقامهای طالبان به گفتگوهایشان ادامه دادهاند.
ادم وسورنو میگوید که در جریان سفر چهار روزه به افغانستان با وزیر اقتصاد و وزیر خارجه طالبان درباره مشکلات فراراه کارمندان زن افغان گفتوگو کرده است.
او میگوید: « این بخشی از پیام من بود: زنان افغان نیاز به کار دارند و این امر حیاتی است.»
این مقام مللمتحد درپاسخ به پرسشی باره منع آموزش دختران از سوی طالبان گفت که هرقدر انتظار بیشتر شود، به همان اندازه به میلیونها کودک و جامعه آسیب بیشتر میگذارد.
این در حالی است که طالبان پس از تسلط بر افغانستان، زنان و دختران را از حقوق اساسی شان به شمول آموزش و کار محروم کردهاند.