سازمان نجات کودکان گزارش داده است که ۲۵۰ هزار کودک افغانستان پس از بازگشت از پاکستان، با کمبود غذا و سرپناه روبهرواند و به آموزش دسترسی ندارند.
این سازمان گفته است که ۶۵صد از این کودکان افغانستان که در پاکستان به مکتب میرفتند، در افغانستان از آموزش محروم ماندهاند.
از سویی هم، سازمان پزشکان بیمرز گفته است که در مرحله دوم اخراج مهاجران از پاکستان، هشتصد هزار مهاجر از افغانستان در معرض خطر اخراج اجباری قراردارند که با رسیدن به افغانستان با فقر گسترده روبهرو خواهند شد.
مینه، هشت ساله، نزدیک به شش ماه است که با خانوادهاش از پاکستان به فراه بازگشته است.
مینه ۸ سال دارد و میگوید که روزانه با دیگر اعضای خانوادهاش برای پیدا کردن لقمه نانی به خیابانهای شهر میرود. او میگوید که در این شش ماه یک روز هم نتوانسته به مکتب برود و روزهایش بیشتر در خیابانها و جستجوی نان سپری شدهاند.
مینه به آمو گفت: «من از پاکستان شش ماه پیش آمدهام. در انجا به مکتب میرفتم؛ اما اینجا مکتب نیست. اینجا برای پیداکردن پول میآیم.»
در همین حال، سازمان نجات کودکان گفته است که بیش از پنجاه درصد از مهاجرانی که از پاکستان به افغانستان اخراج شده یا بازگشتهاند، کودکاناند.
در گزارش این سازمان آمده است: «تقریباً دو سوم یعنی ۶۵٪ کودکانی که در پاکستان به مکتب میرفتند پس از بازگشت به افغانستان در مکتب ثبت نام نکردهاند. نزدیک به ۸۵٪ این کودکان به سازمان نجات کودکان گفتهاند که سندهای لازم برای ثبتنام در مکتب را ندارند.»
یافتههای این سازمان نشان میدهند که از هر شش خانواده برگشت کننده به افغانستان، یک خانواده در خیمه زندگی میکند و ۹۹ درصد از آنان غذای بسنده برای خوردن ندارند.
نظام الدین، که نیز از باشندگان فراه است درباره چالشهایش گفت: «من از پاکستان هیچ به اینجا نمیآمدم. من به اینجا [افغانستان] فقط یگان وقت میآمدم.»
به گفتهی سازمان نجات کودکان، ۴۷درصد از برگشت کنندهگان گفتهاند که در افغانستان شغل وجود ندارد.
از سویی هم سازمان پزشکان بیمرز از آغاز مرحله دوم اخراج مهاجران افغانستان از پاکستان نگرانی کرده و گفته که بسیاری از این مهاجران از خدمات بهداشتی محروماند و در شرایطی به افغانستان بر میگردند که محدودیتهای گستردهای در برابر زنان وضع شدهاند.
طالبان نیز به روز پنحشنبه اعلام کردند که بیش از پنج صد مهاجر به روز چهارشنبه از پاکستان و ایران به افغانستان برگشتهاند.