با آن که کم‌تر سه روز به آغاز سال آموزشی جدید مانده است، شماری از دانش‌آموزان دختر بالاتر از صنف ششم هم‌چنان از طالبان می‌خواهند مکتب‌ها را به‌روی آنان بگشایند.
این دانش‌آموزان می‌افزایند که دونیم سال دوری از آموزش و مکتب برای‌شان دشوار بوده و خواهان دستیابی به حق بنیادی‌شان هستند.
روزهای انگشت شماری به آغاز سال آموزشی جدید در افغانستان مانده است کم‌تر از سه روز.
مهتاب دانش‌آموز صنف هشتم مکتب بود که طالباندر مکتب‌ها را به رویش بستند می‌گوید تا هنوز لباس‌های مکتب‌اش را به امید باز شدن مکتب‌ها نگه‌داشته است.
مهتاب می‌گوید که دونیم سال دوری از مکتب وی را از زندگی ناامید و خسته کرده است.
این دانش آموز بازنده از مکتب افزود: «دو و نیم سال می‌شود از ماه سنبله ۱۴۰۱ که مکتب نرفتیم حال سوم حمل مکتب‌ها شروع می‌شود امیدواریم که ما هم مثل بچه‌ها بتوانیم که مکتب برویم، درس بخوانیم و در صنف‌های درسی خود حاضر بشویم با آینده ما از این بیشتر خراب نشود. این ناامیدی ما را از زندگی خسته کرده این مشکل من فقط نیست مشکل تمام دخترایی که از مکتب باز ماندند امیدواریم هرچی زودتر دروازه‌های مکتب بر روی ما باز بشود و بتوانیم به درس خود ادامه بدهیم.»
دخترانی که سرنوشت مشابه با مهتاب دارند از طالبان می‌خواهند به دختران نیز اجازه دهند که هم‌چون پسران درس بخوانند.
دانش آموزان دختر می‌گویند تحمل دونیم سال دوری از مکتب برای‌شان دشوار بوده و هر لحظه در انتظار خبر بازگشایی مکتب‌های دخترانه هستند.
صدف، یکی دیگر از دانش‌آموزان بازمانده از مکتب می‌گوید: «من صنف ششم را تمام کردم سال آینده به صنف هفتم می‌شوم دوم حمل مکتب‌ها شروع می‌شود ما هنوز به سرنوشت هستیم و هنوز به ما نگفتند اجازه داریم به مکتب برویم یا نه ما از حکومت می‌خواهیم که به ما مثل پسرها اجازه داده شود تا درس بخوانیم و بتوانیم آینده خوبی داشته باشیم.»
خانواده‌های دانش آموزان دختر نیز از طالبان می‌خواهند که به محرومیت دختران از آموزش نقطه پایان بگذارند.
قابل ذکر است نزدیک به ۱۰۰۰ روز است که دختران بالاتر از صنف ششم از آموزش محروم شده‌اند.
بر بنیاد آمار‌های ملل متحد، پس از بسته شدن مکتب‌های بالاتر از صنف ششم به روی دانش آموزان دختر بیش از دو میلیون دختر در افغانستان از آموزش و تحصیل بازمانده‌اند.
با این همه طالبان با وجود خواست‌ها و تاکیدهای دانش آموزان دختر بر بازگشایی مکتب‌ها، سکوت کرده‌اند.
