شماری از دختران در واکنش به بازداشتهای اخیر زنان و دختران از سوی طالبان میگویند که آموزش و چگونگی پوشاک حق بنیادی دختران است و «هیچکسی نمیتواند» آن را محدود کند.
پیش از این برخی منابع مستقل در کابل و همچنان مللمتحد گزارش دادهاند که طالبان برخی از زنان و دختران را بهدلیل «عدم رعایت حجاب مورد نظر شان» بازداشت کردهاند.
شماری دیگر از دختران و فعالان حقوقزن در تماس به آمو میگویند که طالبان با این چنین بازداشتها، بهدنبال «مردسالارساختن» جامعه و حذف زنان و دختران از اجتماع اند.
اما سخنگوی طالبان پیش از این، در تماسی با آمو چنین بازداشتها را رد کرده است.
حسنا، دانشجو میگوید: «درس خواندن ما، کورس رفتن ما، دانشگاه رفتن ما و پوشاک ما، حق مسلم ما دختران افغانستان است و هیچکسی نمیتواند این حقوق را از ما بگیرد؛ با هیچ محدودیتی».
پیش از این مللمتحد گزارش داده است که طالبان برخی زنان و دختران را از بخشهای برچی، تایمنی و خیرخانه کابل به دلیل «رعایتنکردن حجاب مورد نظر شان» بازداشت کردهاند.
برخی فعالان حقوقزن میگویند که در ادامه این بازداشتها، دختران و زنان حتا برای خرید نیازهای مهم خود نمیتوانند از خانه بیرون شوند.
راحیل تلاش، فعال حقوقزن میگوید: «دختران صرف برای تهیه ضروریات مهم از خانه بیرون میروند؛ در غیر آن، نه دانشگاه دارند و نه وظیفه دارند که برای انجامش از خانه بیرون شوند. طالبان متاسفانه با این عمل شان (بازداشت دختران) حتا خانوادهها را وادار ساختند تا ضمانت بدهند که دخترانشان به خاطر ضروریات اولیه شان هم از خانه خارج نشوند».
در این میان، برخی از دختران و فعالان حقوقزن این بازداشتها را تلاشی برای حذف زنان و دختران از جامعه عنوان میکنند.
مژگان فراجی، فعال حقوقزن میگوید: «بازداشتهای پیهم زنان در افغانستان به خصوص در شهرها، هیچ توجیه دیگر نمیتواند داشته باشد؛ مگر ایجاد ترس و وحشت و برای اینکه زنان را از فعالیت اندک اجتماعی که در افغانستان دارند، نیز محروم کنند».
یک باشنده کابل میگوید: «طالبان میخواهند مطابق میل خود، یک جامعه افراطی و مردسالار که در دوره حکومت قبلی شان وجود داشت، ایجاد کنند. اینان (طالبان) میتوانند با سرکوب زنان راحتتر به اهداف شان برسند».
علیرغم این بازداشتها، طالبان با برگشت به قدرت، برخی زنان معترض را نیز بازداشت کردهاند که منیژه صدیقی یکی از این زنان معترض هنوز هم در زندان طالبان است.