در شهرک سبز در حومه شهر هرات، شماری از خانواده‌ها دختران زیر سن خود را به فروش گذاشته‌اند. در این شهرک بیش از هشت هزار بی‌جا‌شده داخلی از ولایت‌های بادغیس و فراه زندگی می کنند.
شماری از این خانواده‌ها به تلویزیون آمو می‌گویند که به علت گرسنگی و فقر، فروش دختران خردسال در این شهرک رو به افزایش است.
ظاهرا ناداری و گرسنگی سبب شده است که شماری از خانواده‌ها در این شهرک، دختران خردسال خود را بفروشند. آن‌ها معمولا دخترانی را می‌فروشند که خردسال باشند.
خاور باشنده شهرک سبز هرات می‌گوید: «دختر ۱۱ساله خود را به چهار لک [چهارصد هزار افغانی] دادیم [فروختیم]. چیزی نداریم؛ ناداری و بیچارگی است. هیچ چیزی نیست، یک دختر یک‌ساله دارم او را هم به فروش گذاشتم چون چیزی نیست. صبح نان داشته باشیم؛ شام نداریم».
سمیرا نیز از باشندگان شهرک سبز هرات است که در این‌باره می‌گوید: «ما در شهرک سبز زندگی می‌کنیم، مثل ما خانواده‌هایی هستند که اطفال خود را به خاطر گرسنگی و مجبوری که اطفال دیگر از گرسنگی نمیرند، او را به دیگر کس می‌دهند. ما هم همینطور طفل خود را بخاطر گرسنگی دادیم به دیگر کس».
گلثوم ۷ ساله است. خانواده‌اش او را در بدل ۶۰۰هزار افغانی به یک خانواده در ولسوالی جَوَند بادغیس به ازدواج داده‌اند.
گلثوم می‌گوید پدرش برای سیر‌کردن شکم برادرانش او را به ازدواج پسری درآورده است که همسن خودش است.
گلثوم کودک زیر سن می‌گوید: «اسم من گلثوم است؛ هفت ساله هستم. چیزی برای خوردن نداشتیم؛ برادرانم گرسنه هستند.
پدرم پیر است، من را در بدل شش لک [۶۰۰ هزار افغانی] به خاطر بردارانم فروختند».
ظاهرا دختران زیر سن در این شهرک، تنها قربانیان فقر خانواده‌های‌شان هستند.
در این‌جا دختران یک‌ساله نیز به فروش گذاشته شده‌اند. مادر گلثوم می‌گوید با اینکه دخترش را برای پیدا کردن پول فروخته است، اما نگران ازدواج دخترش است.
قرار است گلثوم را به زودی از این شهرک به بادغیس ببرند و او را به خانواده‌ای بدهند که آن را نمی‌شناسند.
او می‌گوید: «دختر هفت‌ساله دارم، در بدل ۶۰۰ هزار افغانی دادیم او را، شش طفل دیگر هم دارم. شوهرم پیر است و توان کار‌کردن ندارد. دختر خود را به خاطر ناداری و بیچارگی به شش لک دادیم.»
به تازه‌گی واشنگتن پست نیز در گزارشی گفته است که ۱۱۸ دختر از سوی خانواده‌های‌شان در شهرک سبز هرات به فروش رسیده‌‌اند. بر بنیاد این گزارش ۱۱۶ خانواده‌ی دیگر نیز در انتظار خریدار برای دختران‌شان هستند.
تازه‌ترین آمار برنامه توسعه ملل متحد یا یوان‌دی‌پی نشان می‌دهد که ۸۵ درصد از شهروندان افغانستان زیر خط فقر به سر می‌برند.
این خانواده‌ها درحالی در افغانستان زیر اداره‌ی طالبان دختران‌شان را می‌فروشند که با محدودیت‌که طالبان بر کار زنان در افغانستان وضع کرده اند، فقر افزایش یافته و زندگی برای خانواده‌ها دشوارتر شده است. بر بیناد آمار ملل متحد، محدودیت‌های طالبان بر زنان اقتصاد افغانستان را حدود یک میلیارد دالر صدمه زده است.
