گذرگاه تورخم با گذشت سه روز، تاهنوز به روی موتر‌ها و کالاهای ترانزیتی بسته است.
بازرگانان و رانندگان دو سوی این گذرگاه، به تلویزیون آمو می‌گویند که میوه‌ها و سبزی‌های آنان پوسیده است و آنها زیان‌های هنگفت مالی را متحمل شده‌اند.
این بازرگانان و رانندگان می‌گویند که کشیدگی‌های سیاسی میان پاکستان و طالبان، از آنان قربانی گرفته است.
دولت پاکستان سه روز می‌شود که تصمیم گرفته به رانندگان بدون پاسپورت اجازه‌ی ورود به خاکش را ندهد؛ به همین منظور گذرگاه تورخم را به روی آنان بسته است.
رانندگان اما می‌گویند که صد‌ها موتر در دو سوی گذرگاه تورخم گیر مانده‌اند.
عبدالصمد راننده‌ای از افغانستان می‌گوید: «این پاسپورتم است، برای گرفتن ویزه می‌روم؛ کسی در کنسولگری نیست».
عبدالجبار نیز راننده‌ای است که از این وضعیت شاکی است. او می‌گوید: «من از جهانیان می‌خواهم که دعوای حقوق بشر را می‌کنند، این‌جا بیایند و حقوق‌بشر را تطبیق کنند».
اما پوسیده شدن میوه‌ها، سبزی‌ها و برخی از کالاهای دیگر، اصلی‌ترین نگرانی این بازرگانان است.
عبدالرحیم از بازرگانان افغانستان است که می‌گوید: «من از پاکستان خواهش می‌کنم که سیاست را شامل تجارت نسازد. سیاست کار خودت است، اما این یک موضوع تجارتی است. به مردم عام و تجاران آسیب نرسانید».
عبدالرحمان نیز از بازرگانان افغانستان است که می‌گوید: «کنسولگری پاکستان این‌جا فعال است و سفارتش در کابل فعال است؛ اما برای کسی ویزه نمی‌دهد، اگر آنان ویزه بدهند این مشکل هم حل می‌شود».
اما در آن‌سوی گذرگاه تورخم، در خاک پاکستان نیز تمامی موتر‌های ترانزیتی متوقف هستند.
سه‌شبانه‌روز است که در این‌جا گیر مانده‌اند، در فصل سرما و دور از دوکان و بازار.
و اما عدم دسترسی به گرمی و خوراکی، مشکل دیگری است که این رانندگان با آن مواجه‌اند.
آنها می گویند آذوقه و توشه‌ی راهشان در حال اتمام است.
عبدالظاهر یکی از همین رانندگان است که می‌گوید: «هفته دو بار این دروازه را باز می‌کنند و بسته می‌کنند. یا این‌که برای همیش این دروازه را ببندند و یا هم برای همیش بازش نگه دارند. مشکل میان دو کشور است اما زیانش را مردم عام و راننده‌ها می‌بینند. سبزی‌ها و دیگر مال‌های ما گندیده می‌شوند و ما زیان می‌بینیم».
نصیر از ده سال به این‌سو در این مسیر رانندگی می‌کند، او به دست‌آوردن پاسپورت را از افغانستان، گذشتن از هفت خوان رستم می‌داند. نصیر می‌گوید سیاست‌های دو کشور نباید بر کار و بار آنان اثر بد بگذارد.
نصیر احمد می‌گوید: «از نزدیک موتر‌های‌مان دور رفته نمی‌توانیم، این هم تاوان برای ما است، هم تاوان برای حکومت‌ها است و هم تاوان برای تاجران است».
اتاق مشترک تجارت افغانستان و پاکستان در این مورد می‌گوید که پس از بسته‌شدن این گذرگاه، در هردو طرف ۸۰۰ تا ۹۰۰ موتر و کانتینر کالاهای ترانزیتی و تجاری متوقف شده‌اند.
حالا این رانندگان در انتظار صدای زنگ باز‌شدن دروازه‌ی این گذرگاه هستند. آنها هم‌چنان انتظار دارند که چالش‌های سیاسی موجود میان پاکستان و طالبان، نباید بر کار‌و‌بارشان سایه بیندازد.
