برخی از باشندگان کابل می‌گویند که میزان پرچاوی برق در پایتخت افزایش یافته است و مردم از این رهگذر با مشکلاتی روبه‌رو هستند.
شماری از این باشندگان می‌گویند که در ۲۴ ساعت، در دو مرتبه، ۴ ساعت برق دارند که قطع نمی‌گردد؛ اما ۲۰ ساعت دیگر را با پرچوی و قطعی متداوم برق سپری می‌کنند.
اگرچه برق کابل از آسیای میانه و بندهای نغلو، ماهیپر و سروبی تامین می‌شود؛ اما انگار کافی نیست. تا جایی‌که بیشترِ زمستان‌ها کابل را در تاریکی فرو می‌رود و صدای پایتخت‌نشینان از کمبود و نبود برق بلند می‌شود.
کمبود برق، پایتخت‌نشنیان را با کمبود آب نیز مواجه ساخته است؛ بیشتر اوقات آنان دسترسی به آب آشامیدنی ندارند.
عبدالله باشنده‌ی کابل می‌گوید: «با آن‌که در شبانه‌روز دو ساعت برق در خانه نداریم؛ اما بل‌های برق که از سوی شرکت برشنا برای مردم تحویل داده می‌شود در قیمت‌ها هیچ تغییری بوجود نیامده. مردم برق ندارند؛ اما پول آنرا باید بپردازند».
رضا یکی دیگر از باشندگان کابل می‌گوید: «از یک طرف زمستان، از طرفی قیمت‌بودن بهای مواد سوختی در کابل و از طرف دیگر این همه پرچاوی‌های چندین ساعته مردم را به سطوح آورده است، این زمستان سخت برای طبقه فقیر چطور سپری خواهد شد».
شماری از باشندگان کابل می‌گویند که به علت نبود برق، ساعت‌ها تلیفون‌هایشان خاموش می‌ماند.
برخی از متشبثان کوچک نیز از رهگذر کمبود برق زیان دیده‌اند.
شماری از افرادی که کار‌و‌بار‌های کوچکی را به راه انداخته‌اند و کار‌شان به برق وابسته است؛ می‌گویند که با نوبتی‌شدن برق ورشکست شده‌اند.
اسدالله باشنده‌ی کابل می‌گوید: «ساعت‌ها در روز انتظار می‌کشم تا برق بیاید و لوازم برقی مردم را ترمیم کنم».
از پروژه‌ی برق وارداتی کاسا-یک‌هزار که ۱۳۰۰میگاوات برق تاجیکستان و قزغیزستان را به افغانستان و پاکستان انتقال می داد، انتظار می‌رفت که در سال ۲۰۲۲ میلادی به بهره برداری برسد و بخشی از مشکل بی‌برقی افغانستان برطرف گردد؛ اما تا هنوز از زمان پایان کار این پروژه خبری نیست.
به همین گونه، کار پروژه‌ی برق ۵۰۰ کیلوولت ترکمنستان نیز که زمینه انتقال صدها میگاوات برق را فراهم می‌سازد، بارها به تعویق افتاده است.
محمد شبیر بشیری کارشناس امور اقتصادی می‌گوید: «کمبود جریان برق و کاهش آن در یک فصل سال، باعث کاهش تمامی تولیدات داخلی در کشور می‌شود و صدها تن را از کار روزانه بیکار می‌سازد که این خود هم به اقتصاد کشور و هم به اقتصاد خانواده‌ها ضربه وارد می‌کند».
بر بنیاد اطلاعات شرکت برشنا زیر اداره طالبان، افغانستان به ۱۴۰۰ میگاوات برق نیاز دارد که ۸۰درصد آن از سه کشور آسیای میانه و ایران وارد می شود.
سال گذشته، طالبان به خاطر مصرف برق، نزدیک به ۳۰۰میلیون دالر به کشورهای صادرکننده‌ی برق پرداخت کردند.
