هم‌زمان با رهایی ژولیا پارسی، فعالان حقوق زن برای آزادی دیگر فعالان، خواهان فشارهای بیش‌تر بر طالبان شدند.
ژولیا پارسی فعال حقوق زن و رهبر جنبش خودجوش زنان افغانستان از بند طالبان آزاد شد. برخی از منابع نزدیک به ژولیا پارسی می‌گویند که او پس از سه ماه، از زندان آزاد شد. شماری از فعالان حقوق زن از جامعه‌ی جهانی و نهادهای حقوقبشری می‌خواهند که برای رهایی دیگر فعالان حقوق زن -به ویژه منیژه صدیقی و پریسا آزاده- به طالبان فشار بیاورند.
ژولیا پارسی رهبر جنبش خودجوش زنان افغانستان که پنجم میزان سال روان میلادی از سوی طالبان بازداشت شده بود، پس از نزدیک به سه ماه، امروز (۲۷ قوس ۱۴۰۲) از زندان طالبان آزاد شد. برخی منابع نزدیک به ژولیا پارسی در تماس با آمو، آزادی او را تایید می‌کنند.
عده‌‌ای از فعالان حقوق زن می‌گویند که طالبان پیش از آزادی سایر فعالان حقوق زن، از خانواده‌های‌شان ضمانت می‌گیرند. آن‌ها با سرکوب و شکنجه‌ی زنانِ معترض، تلاش در خاموش‌ساختن صدای آنان دارند.
زرمینه پریانی از فعالان حقوق زن می‌گوید: «نزدیک به سه سال است که هر روز دختران، فعالان سیاسی و فعالان اجتماعی زندانی می‌شوند و در زندان‌های طالبان مورد شکنجه قرار گرفتند؛ اما اعلامیه‌های سازمان‌های حقوقبشری و جامعه‌ی جهانی کمک کرد که اینان از زندان آزاد شوند. نزدیک به سه سال است که این اسیرگرفتن، شکنجه و سرکوب با تفنگ، تبدیل به فرهنگ طالب شده و فکر می‌کنم تنها اعلامیه‌پخش‌کردن جامعه‌ی جهانی کافی نیست».
اما هنوز هم، برخی از فعالان حقوق زن و استادان دانشگاه در زندان‌های طالبان به سر می‌برند. منیژه صدیقی و پریسا آزاده، نزدیک به دو ماه می‌شود که در زندان طالبان هستند و تا هنوز آزاد نشده‌اند.
شماری از فعالان مدنی از نهادهای مدافع حقوق بشر می‌خواهند که با «آوردن فشار حداکثری بر طالبان» زمینه‌ی آزادی فعالان حقوق زن را فراهم کنند.
مریم معروف آروین فعال حقوق زن می‌گوید: «ما خواهان رهایی همه معترضان زن، فعالان حقوق‌بشر، فعالان مدنی، خبرنگاران و نظامیان پیشین که به دلیل ندای حق‌طلبی و آزادی‌خواهی و حمایت از زنان و دختران افغانستان بازداشت شدند و تحت شکنجه‌ی وحشتناک طالبان قرار دارند هستیم».
افزون بر زنان، شماری از استادان دانشگاه، خبرنگاران و فعالان مدنی نیز از سوی طالبان زندانی شده‌اند و در حال حاضر برخی از آنان در زندان‌های طالبان به سر می‌برند.
هم‌اکنون رسول پارسی، استاد پیشین دانشگاه هرات به دلیل نوشته‌های انتقادی‌اش در رسانه‌های اجتماعی، نزدیک به یک سال می‌شود که در زندان طالبان به سر می‌برد.
