برخی از آسیب‌دیدگانِ زمین‌لرزه‌ی هرات می‌گویند که با آمدن فصل سرما، نه سرپناهِ مناسبی دارند و نه هم به امکانات اولیه‌ی زندگی دست‌رسی یافته‌اند.
آنان از چه‌گونگی روند توزیع کمک‌ها نیز به شدت انتقاد می‌کنند و می‌گویند که با وجود سرازیرشدن کمک‌های فراوان اما چه‌گونگی روند توزیع آن‌ها به درستی مدیریت نشده است.
هفته‌ی پیش یک محمولهی ۷۰تُنی از کمک‌های بشردوستانه‌ی قطر برای آسیبدیدگان زمین‌لرزه، به ولایت هرات رسید.
سرد‌شدن هوا، زندگی را برای کسانی که سرپناهِ مناسب و امکاناتِ اولیه ندارند، آن‌ها بیش‌تر از دیگران با چالش مواجه ساخته است.
رازمحمد، یکی از آسیب‌دیدگانِ زمین‌لرزه‌ی هرات است که در نبود سرپناه، به خانه‌یِ یکی از نزدیکانش پناه آورده است و از آینده‌ی خود و خانواده‌اش نگران است.
رازمحمد از آسیبدیدگان دیگر می‌گوید: «در سَرای مردم نشسته‌ایم. یک بچه‌ی بی‌دست دارم. دیگر هیچ چیزی ندارم».
هفته‌ی پیش، قطر از رسیدنِ یک محمولهی ۷۰تُنی از کمک‌های بشردوستانه برای آسیبدیدگان زمین‌لرزه‌ی هرات خبر داده بود.
عبدالطیف ثابت، معاون عملیاتی «هلال‌احمر» در هرات می‌گوید: «این کمک‌ها که ام‌روز به ما رسیده، ۷هزارو۷۵۰ تخته کمپل و ۲۰تُن خرما از سوی «هلال‌احمر» و ۲هزار بسته مواد غذایی و یک‌هزار بسته کیت بهداشتی از سوی «جمعیتِ خیریه» قطر کمک شده است».
این در حالی است که آسیبدیدگان خواهان توزیع عادلانه‌ی این کمک‌ها هستند.
غلام‌رسول باشنده‌ی هرات می‌گوید: «بیایید از نزدیک زندگی مرا ببینید؛ اگر مستحق بودم کمک کنید، اگر نبودم نکنید. بیایید با چشم سر زندگی مرا ببینید».
در ده روز گذشته، ترکیه و اُردن نیز برای آسیبدیدگان زمین‌لرزه‌ی هرات، بسته‌های کمکی ارسال کرده‌اند؛ اما پرسش اصلی و بنیادین آسیبدیدگان این است که این کمک‌ها، چه‌گونه و با کدام معیار‌ها و روش‌ها توزیع می‌شوند؟
