سرپرست نمایندگی همیشگی افغانستان در ملل‌متحد هشدار می‌دهد که مخالفت طالبان با تعیین فرستاده‌ی ویژه‌ی این سازمان و آغاز گفت‌وگوهای بین‌الافغانی، افغانستان را در انزوای جهانی نگه‌خواهد داشت.
نصیر احمد فایق در گفت‌وگو با آمو می‌گوید که ارزیابی هماهنگ‌کننده‌ی ویژه‌ی ملل‌متحد و نقشهراه آن، تنها راه برون رفت افغانستان از بحران سیاسی و بشری است. به گفته‌ی آقای فایق، این نقشهراه برای شکل‌گیری دولت مشروع، مسوول و فراگیر در افغانستان زمینه‌سازی می‌‌کند و بستر ادغام دوباره‌ی کشور با جامعه‌ی جهانی را تحت شرایط ویژه فراهم می‌سازد.
تعیین فرستاده‌ی ویژه‌ی ملل‌متحد، برداشتن گام‌های عملی برای ایجاد راه‌کار و تطبیق نقشهراه آینده‌ی افغانستان، گام‌های پس از رای‌زنی کشورها در شورای امنیت روی ارزیابی تازه‌ی ملل‌متحد پنداشته می‌شوند.
ملل متحد چشم‌انداز ادغام دوباره‌ی افغانستان به جامعه‌ی جهانی را دارد؛ اما طالبان در مخالفت با تعیین فرستاده‌ی ویژه با ماموریت ازسرگیری گفت‌وگوها برای ایجاد حکومت فراگیر قرار دارند.
در این میان، سرپرست نمایندگی همیشگی افغانستان در ملل‌متحد به آمو می‌گوید؛ نقشهراه آینده‌ی افغانستان، منجر به شکل‌گیری دولت مشروع، مسوول و فراگیر، با مشارکت معنادار همه‌ی شهروندان و طرف‌های سیاسی، به‌شمول زنان خواهد شد.
به گفته‌ی او، مخالفت طالبان، عملی‌سازی این نقشهراه را ناممکن می‌سازد و افغانستان هم‌چنان در چرخه‌‌ی بن‌بست سیاسی گیر خواهد ماند.
نصیر احمد فایق، سرپرست نمایندگی همیشگی افغانستان در ملل‌متحد می٬گوید: «به آن تکمین کنند، در غیر آن ما شاهد وضعیت کنونی خواهد بودیم؛ {یعنی} بحران‌بشری ادامه خواهد یافت، کشورها کمک‌های‌بشری شان را مایل نیستند که آغاز کنند، کمک‌های بشری کاهش یافته، بیش‌تر مردم افغانستان متضرر خواهند شد و افغانستان، به شکل منزوی در سطح بین‌المللی باقی خواهد ماند.»
ارزیابی تازه‌ی هماهنگ‌کننده‌ی ویژه‌ی ملل‌متحد با برخی سفارش‌های آن، زمینه‌ساز تعامل جهان با افغانستان، به‌شمول طالبان و شکستن بن‌بست سیاسی پنداشته می‌شود؛ اما تحت شرایط ویژه.
چنان‌چه سرپرست نمایندگی افغانستان در ملل‌متحد می‌گوید؛ برای ادغام دوباره‌ی افغانستان و تعامل ساختارمند، الزام‌های بر طالبان وارد شده؛ مثل الزام‌های هم‌چون لغو فرمان‌های محدودکننده در برابر زنان، تن‌دهی به گفتمان با تمام طرف‌ها، مشارکت زنان در تمام ساختارها، تکمین به تعهدات افغانستان در برابر جهان و برداشتن گام‌های دگر برای رفع بحران اعتماد.
نصیر احمد فایق، سپرست نمایندگی همیشگی افغانستان در ملل متحد می‌گوید: «گزارش برای به رسمیت‌شناختن طالبان نیست. در آن نیز تاکید شده؛ تا زمانی‌که گام‌های را برای تطبیق مکلفیت‌ها و لغو تصمیم‌ها و پالیسی‌های که در برابر حقوق‌بشر گرفتند، انجام ندهند، حتا عادی‌سازی روابط تحقق نخواهد یافت و یا ادغام افغانستان در سطح بین‌المللی محقق نخواهد شد.»
ارزیابی تازه به شورای امنیت ملل‌متحد شریک شده و قرار است کشورها در نشست این شورا، آن را به رای‌زنی بگیرند. تعیین فرستاده‌ی ویژه، ایجاد گروه تماس و نشست‌های نمایندگانی ویژه برای ساختن راه‌کار عملی‌سازی این نقشهراه، گام‌های بعدی زیر رهبری دبیرکل ملل‌متحد پنداشته می‌شوند.
جاوید یارمل، باشنده‌ی کابل می‌گوید: «همه طرف‌ها باید در مذاکرات اشتراک کنند و مردم از این بی‌سرنوشتی برون شوند. ما خوش‌حال استیم که افغانستان از یاد جامعه‌ی جهانی نرفته است.»
ثنا، باشنده‌ی کابل می‌گوید: «خانم‌های که از آموزش دور مانده‌اند، همه‌ی شان خانه‌نشین شدند. خانم‌های که از کار دور مانده‌اند، در خانه ماندند. نشست‌ها فقط به نفع خود شان برگزار شده‌است. هیچ اقدامی در مورد زنان انجام نشده‌است.»
ارزیابی تازه و نقشهراه آینده‌ی افغانستان که از سوی هماهنگ‌کننده‌ی ویژه‌ی ملل‌متحد ریخته شده‌است؛ از عینک برخی‌ها، تنها راه برای حل بحران افغانستان(بحران مشروعیت داخلی و خارجی) پنداشته می‌شود.
اما طالبان در یک نامه، مخالفت شان را با بخش‌های اساسی این نقشهراه که تعیین فرستاده‌ی ویژه و گفت‌وگوهای بین‌الافغانی است، ابراز کردند. هرچند که این واکنش طالبان از سوی اعضای آن، در هیچ صفحه‌ی مربوط به نهادهای طالبان پخش نشده‌است.
