برخی از باشندگان جوزجان می‌گویند که اخراج مهاجران افغانستان از پاکستان، آن‌هم در فصل سرما، افغانستان را در یک اوضاع دشوار اقتصادی قرار داده است.
نبود سرپناه، زمینه‌های کاری و آموزشی برای زنان و دخترانی برگشت‌کننده از پاکستان، از مواردی استند که برای این شهروندانی تازه‌برگشته به افغانستان، چالش‌های مهم دانسته می‌شوند.
محمد صالح ۴۰ ساله، در گوشه‌ی از شهر شبرغان، از صبح تا شام کفش دوزی می‌کند. او که نان‌آور خانواده‌ی هفت نفری‌اش است، روزانه حدود ۱۰۰ افغانی کار می‌کند.
او می‌گوید: در شرایطی که او با چنین مشکلات و به سختی، لقمه‌‌ی نانی برای خانواده‌اش پیدا می‌کند؛ اخراج هزاران مهاجر از پاکستان، بر وضعیت نا‌به‌سامان اقتصادی کشور، بیش‌تر اثر منفی خواهد گذاشت.
آقای صالح می‌گوید: «عاید من بسیار کم است. کودکان من گرسنه استند. نمی‌توانم به خواست‌های آنان رسیدگی کنم.» برخی ها هم، برای کمک همگان با این شهروندان برگشته به کشور سخن می‌گویند.
محمد نبی باشنده‌ی جوزجان می‌گوید: «نیاز است؛ تا به افراد بازگشته کمک شود. این افراد بیایند در کشور خود خدمت کنند و زحمت بکشند.»
عبدالستار، باشنده‌ی جوزجان می‌گوید: «وقتی که در وطنی بی‌گانه استند، آواره می‌باشند. در وطن خود بیایند، همین‌جا خدمت کنند و طن خود را آباد کنند. همین مدتی را هم که در پاکستان سپری کرده‌اند، از مجبوریت بود.»
ملل متحد گفته است که از اول نوامبر بدین‌سو، ۲۸۷ هزار مهاجر از پاکستان وارد افغانستان شدهاند که از این شمار، تنها بیش از ۸ هزار اخراج شدهاند و دگران، به افغانستان برگشته‌اند.
