سردی هوا، خیمه‌نشینان هرات؛ به‌ویژه کودکان را با چالش‌های فراوانی روبه‌رو کرده است.
برخی از خیمه نشینان می‌گویند که شب‌های سرد را با خانواده‌های شان، در خیمه سپری می‌کنند و تا هنوز، طالبان و نهادهای مددرسان به آنان سرپناه مناسبی آماده نکرده‌اند.
شماری از این خیمه نشینان تاکید می‌کنند که به اندک‌ترین امکانات زندگی دسترسی ندارند.
سعدیه با هشت کودک خرد سال‌اش، شب‌های سرد را زیر خیمه سپری می‌کنند. او می‌گوید که زمین‌لرزه، تمام داروندارش را از او گرفته است و اکنون، به اندک‌ترین امکانات زندگی دسترسی ندارد. طوفان‌های ۱۲۰ روزه‌ی هرات، بر مشکلات این زن و کودکان‌اش افزوده است و کودکان‌اش به دلیل نبود سرپناه مناسب، بیمار شده‌اند.
با آغاز باران و طوفان‌های شدید، بسیاری از خیمه-نشینان که بیش‌تر آنان از شهر هرات بودند، به خانه‌های شان برگشته‌اند؛ اما آسیب-دیده‌گانی زمین‌لرزه که خانه‌های شان را از دست داده‌اند، اکنون ناگزیرند در هر شرایطی، شب‌ها و روزهای شان را زیر خیمه بگذرانند.
باشندگان ولسوالی‌های انجیل، گذر، کشک و زنده‌جان، بیش‌ترین آسیب را از زمین‌لرزه‌های پسین دیده‌اند.
برخی از باشندگان هرات، از ترس سردی هوا، باران و طوفان، خیمه‌های شان را ترک کرده‌اند و به خانه‌های شان برگشته‌اند. این باشندگان از نبود امکانات در بخش‌های «خوراک و بهداشت» شکایت دارند.
نزدیک به یک ماه می‌شود که آسیب-دیده‌گانی زمین‌لرزه‌ی هرات، زیر خیمه زندگی می‌کنند. تازه‌ترین آمار دفتر هماهنگی کمک‌های بشردوستانه‌ی ملل متحد، نشان می‌دهد که نزدیک به ده هزار خانه، در نتیجه‌ی زمین‌لرزه‌های هرات، به گونه‌ی کامل ویران و ۲۰ هزار خانه‌ی دیگر، به گونه‌ی جدی آسیب دیده است.
