شماری از فعالان «حقوق زن» از فریدون سینیرلی اوغلو، هماهنگ‌کننده ویژه ملل متحد می‌خواهند که در گزارش خود برای این سازمان، از وضعیت زنان هم‌چون تبعیض نظام‌مند جنسیتی یاد کند.
هماهنگ‌کننده ویژه ملل متحد در روز های پسین، با مقام‌های طالبان درباره اوضاع زنان و دختران، و برداشته‌شدن محدودیت‌ها گفت‌وگو کرده است.
این فعالان می‌گویند که آقای اوغلو باید در گفت‌وگوی مستقیم با زنان افغانستان، ارزیابیاش را از وضعیت آماده سازد.
زنان می‌گویند که از سیاست‌های سخت‌گیرانه طالبان به ستوه آمده‌اند. آن‌ها می‌گویند که جامعه جهانی و ملل متحد باید بستر شکل‌گیری حکومت مردم‌سالار را فراهم سازد.
طاهره ناصری، فعال حقوق زن می‌گوید: «از جامعه جهانی می‌خواهیم که هرچه زود‌تر به حاکمیت این گروه غیرمسئول پایان بخشیده و زمینه یک حکومت مردمی را فراهم سازد».
زنان می‌گویند که در بیش‌ازدو سال حاکمیتِ طالبان، با تبعیض نظام‌مند از سوی این گروه روبه‌رو بوده‌اند. از همین‌رو در شرایطی که هماهنگ‌کننده ویژه ملل متحد در کابل سرگرم سروسامان‌دهی گزارشی روی وضعیت افغانستان است، زنان از او می‌خواهند که از وضعیت آن‌ها هم‌چون «آپارتاید جنسیتی» یاد شود.
نوشین شهرزاد، فعال حقوق زن معتقد است: «افغانستان به حاشیه رفته، جهان توجه نمی‌کند؛ به‌ویژه به وضعیت زنان. ما می‌خواهیم به این وضعیت وحشتناکی که بر زنان حاکم است پایان داده شود».
شکریه دیلی‌جم، فعال حقوق زن می‌گوید: «ما از نماینده ویژه ملل متحد می‌خواهیم که در قسمت زن‌ها توجه خاصی داشته باشد. زنان از قشر محروم هستند و تمام جنایات و بدویت طالبان متوجه زن‌ها می‌باشد».
برخی از فعالان حقوق زن می‌گویند نیاز است که هماهنگ‌کننده ویژه ملل متحد در گفت‌وگوی مستقیم با زنان در افغانستان، ارزیابیاش را انجام دهد.
مهریه امیری، فعال حقوق زن در این باره گفت: «گزارش باید با ارزیابی دقیق و تحقیق میدانی و صحبت مستقیم با زنان و دخترانی که قربانی یک سلسله قوانین وضع‌شده در زمینه(منع کار و آموزش) زنان است صورت بگیرد. در غیر آن گزارش ناقصی خواهد بود».
به گفته آن‌ها، بازداشت، سرکوب و شکنجه زنان نباید از سوی جامعه جهانی نادیده گرفته شود.
این درحالی است که هم‌اکنون دست‌کم سه فعال حقوق زن (ژولیا پارسی، ندا پروانی و منیژه صدیقی) در بند طالبان هستند و هیچ اطلاعی از وضعیت آنان در دست نیست.
لیلا بسیم، فعال حقوق زن گفت: «این سه بانو کسانی بودند که دو سال در برابر آپارتاید جنسیتی، در برابر تبعیض، در برابر استبداد و بی عدالتی که طالبان بر زنان اعمال کرده بودند، ایستادگی و مبارزه کردند و امروز به جرم همین مبارزاتشان در بند طالبان قرار دارد».
فریدون سینیرلی اوغلو، هماهنگ‌کننده ویژه ملل متحد قرار است در ماه نوامبر گزارشی از وضعیت افغانستان را به این سازمان ارائه کند. او در روزهای پسین با مقام‌های طالبان در کابل دیدارهایی داشته است.
با گذشت دو سال از بازگشت طالبان به قدرت، آن‌ها هم‌چنان به محروم‌ساختنِ زنان از حق آموزش، کار، آزادی‌های اجتماعی و بسیاری از فعالیت‌های دیگر ادامه می‌دهند.
