سرپرست نمایندگی افغانستان در ملل متحد می‌گوید که وضعیت حقوق بشر در افغانستان با چالش‌های پیچیده، چند بعدی و نگران‌کننده روبرو است.
نصیراحمد فایق که در کمیته امور بشر مجمع عمومی ملل متحد سخن می‌گفت، تاکید کرد که طالبان با تبعیض نظام‌مند و وضع محدودیت‌ها بر مبنای جنسیت بر زنان به آزار و اذیت و آپارتاید جنسیتی پرداخته‌اند. او عدم دسترسی زنان به نظام عدلی را در برابر خشونت‌ها نیز نگران کننده می‌داند.
فایق اظهارداشت: «نگرانی جدی ما در مورد حقوق و آزادی‌های بنیادی زنان و دختران افغانستان است. رژیم طالبان تبعیض سیستماتیک و محدودیت‌ها بر مبنای جنسیت را بالای زنان وضع کرده که مانع دسترسی به حق تحصیل، کار و زندگی اجتماعی گردیده است.»
سرپرست نمایندگی افغانستان در ملل متحد می‌گوید، محدودیت‌های نظام‌مند طالبان به آزار و اذیت جنستی و آپارتاید جنسیتی در برابر زنان و دختران افغانستان انجامیده است.
در همین حال، فعالان حقوق زن هم که دنبال به رسمیت‌شناسی آپارتاید جنسیتی هستند، زنان را حذف شده از بسیاری روندهای سیاسی، اقتصادی و اجتماعی می‌بینند.
مولوده توانا، فعال حقوق زن در این باره گفت: «حذف سیستماتیک زنان از روندهای اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و مدنی مصداق بارز آپارتاید جنسیتی یا تبعیض جنسیتی است که گرچند در نشست‌های بین‌المللی این مورد قابل بحث بوده اما ما هم‌چنان شاهد بدتر شدن وضعیت زنان افغانستان هستیم.»
عدم دسترسی کامل زنان به نظام عدلی از چالش‌های دیگری است که به آن در کمیته امور بشری ملل متحد اشاره شد، به‌ویژه زنانی که با خشونت‌ها یا ازدواج‌های اجباری روبرو می‌شوند.
کریستینا عزیزی، فعال حقوق زن می‌گوید: «خواست ما از جامعه جهانی، سازمان‌های بین‌المللی و حامیان حقوق بشر این است که به سخنان نماینده افغانستان توجه کرده و اقداماتی عملی‌تر و جدی‌تر در قبال کاهش خشونت‌ها، نقض حقوق بشر و به رسمیت‌شناسی آپارتاید جنستی انجام بدهند.»
در بیش از دو سال حاکمیت طالبان، هیچ محدودیتی از روی زنان برداشته نشد، بل دیده شده است که شمار محدودیت‌ها افزایش یافته‌اند تا جایی که بر حضور زنان در اجتماع هم خط و نشان کشیده شد.
سازمان‌های جهانی حقوق بشری و زنان و دختران افغانستان از جامعه جهانی خواسته‌اند که به‌جای ابرار نگرانی و هم‌دردی، به اقدام عملی جلو محدودیت‌های طالبان بر زنان را بگیرد.
