اداره مهاجرت ملل متحد در گزارشی تازه میگوید که زنان زیر حاکمیت طالبان با مشکلات مالی و روحی دست و پنجه نرم میکنند که بحران جاری اقتصادی و فقر آن را بدتر کرده است.
یوناما، اداره زنان و اداره مهاجر ملل متحد در این گزارش مشترک از ماه اپریل تا جون با ۵۹۲ زن در ۲۲ ولایت افغانستان صحبت کردهاند و میگویند که زندگی زنان زیر حاکمیت طالبان همچون زندگی در زندان است.
در این گزارش آمده است که حس افسردگی میان ۵۷ درصد از زنان وجود دارد و ۴۸ درصد از زنان گفتهاند که رفتار مردان خانواده با آنان بدتر شده است.
بربنیاد این گزارش مشترک ۶۹ درصد زنان گفتهاند که احساس اضطراب، انزوا و افسردگی در دو سال گذشته برای آنان بیشتر شده است.
درحالی که این احساس سه ماه پیش از ثبت این گزارش در میان ۵۷ درصد از زنان وجود داشت و ۵۰ درصد از زنان خواهان به رسمیت شناختن طالبان از سوی جامعه جهانی به شرط بهبود در وضعیت حقوق زنان شدهاند. ۴۶ درصد تاکید کردهاند که طالبان نباید تحت هیچ شرایطی به رسمیت شناخته شود و چهار درصد دیگر گفتهاند که طالبان به عنوان «حکومت» افغانستان به رسمیت شناخته شوند.
در همین حال اثر زنان بر تصمیمگیری در خانوادهها که در ماه جنوری ۹۰ درصد بود در ماه جون به ۱۶ درصد کاهش یافته است.
همچنان ۸۰ درصد از زنان گفتهاند که درآمدشان کاهش یافته است؛ درحالی که این رقم پیش از ماه اپریل ۷۵ درصد بود.
۴۸ درصد از زنان گفتهاند که رویه مردان خانوادهها با آنان در ماه جون در مقایسه با ماه جولای بدتر شده است.
۳۶ درصد از زنان خواهان توجه جامعه جهانی به برابری جنسیتی شدهاند.
۱۸ درصد خواهان توجه به توسعه اقتصادی شدهاند.
۱۸ درصد دیگر خواهان کمکهای بشردوستانه از سوی جامعه جهانی شدهاند.
با این همه زنان تاکنون در افغانستان زیر اداره طالبان قربانی میدهند.
این درحالی است که سازمان ملل متحد میگوید که از زمان روی کار آمدن طالبان در افغانستان آنها بیشتر ۵۰ دستور برای محرومیت و محدودیت زنان و دختران در افغانستان صادر کردهاند.
زنان و دختران افغانستان علاوه بر اجازه نداشتن برای رفتن به مدرسه و دانشگاه اجازه حضور در مکانهای تفریحی افغانستان را نیز ندارند.
طالبان چندی پیش درب آرایشگاههای زنانه را به روی زنان افغانستان بستند.