نزدیک به هزار دانشآموز دختر بازمانده از تحصیل افغانستان در نامهای به رهبران جهان و کشورهای اسلامی گفتهاند که در دو سال گذشته ممنوعیت از آموزش آنان را از آموزش دور نکرده بلکه از جامعه دور نگاه داشته است.
دخترانی از ۲۱ ولایت افغانستان و شماری از دختران مهاجر افغانستان در کشورهای ایران و پاکستان این نامه را به مناسبت دو سالگی محرومیت دختران بالاتر از صنف ششم نوشتهاند، تاکید کردهاند: «ما خود را شکسته و درون قفس حس میکنیم، خیلی ناامید شدهایم و نگران آینده نامعلوم خود هستیم.»
این دختران بازمانده از تحصیل میگویند که پس از ممنوعیت آموزش دختران بالاتر از صنف ششم شاهد افزایش خودکشیها، ازدواجهای زیر سن و قتلهای مرموز بودهاند.
امضا کنندگان این نامه از نهادهای بینالمللی، کشورهای اسلامی، سازمان ملل متحد و کشورهای عضو آن خواستهاند تا قاطعانه در کنار دختران و فعالان حق دسترسی دختران افغانستان به آموزش بایستند و با حمایت خود از آنها صدای مشروع آنان را تقویت کنند.
به همین مناسبت دبیرکل ملل متحد در حساب کاربری خود در شبکه اجتماعی ایکس نوشت که روز دوشنبه (۲۷ سنبله) دو سال از محرومیت دختران بالاتر از صنف ششم از مکتب در افغانستان میگذرد.
او در ادامه گفته است که این اقدام نقض غیرقابل توجیه حقوق بشر است که صدمات طولانی مدتی را به سراسر افغانستان وارد میکند.
او همچنین گفته است: «دختران متعلق به مکتب هستند، اجازه دهید به مکتب بازگردند.»
عفو بینالملل نیز در پیامی که به مناسبت دوسالگی محرومیت دختران بالاتر از صنف ششم منتشر کرده نوشته است که دو سال پسین آینده و آرزوهای هزاران دختر در افغانستان در خطر بوده است.
این نهاد در ادامه افزوده است که افغانستان یگانه کشور در جهان است که در آن دختران بالاتر از صنف ششم در دوسال پسین اجازه رفتن به مکتب را نداشتهاند.
عفو بینالملل اضافه کرده است که طالبان باید پاسخگو باشند.
عفو بین الملل گفته است: «ما همین اکنون باید اقدام کنیم. از طالبان بخواهید تا مکتبها را برای دختران بالاتر از صنف ششم هرچه زودتر باز کنند.»
این در حالی است که پس از تسلط دوباره طالبان بر قدرت در افغانستان، دختران بالاتر از صنف ششم از رفتن به مکتب محروم شدهاند.
افغانستان تنها کشور جهان است که زنان و دختران در آن از حق آموزش محروم هستند.