دو شهروند افغانستان از چگونگی غرق شدن قایقی در کانال مانش حکایت‌های درد ناکی را بیان می‌کنند و می‌گویند که مرگ را با تمام وجود حس کرده اند.
قایق آنان هفته پیش در کانالی میان فرانسه و بریتانیا غرق شد و شش شهروند افغانستان جان های شان را از دست دادند.
این نجات یافته گان می گویند که سه ساعت به روی پارچه های قایق در روی آب ماندند، شنا کردند و برای زنده ماندن دعا کردند تا این که پولیس فرانسه برای نجات شان آمد.
در این گزارش همکارم شریف امیری، به چگونگی غرق شدن این قایق و داستان زنده ماندن دو سر نشین آن پرداخته است.
کانال مانش، یکی از پر تردد ترین مسیر های خطوط کشتی رانی در جهان.
این کانال فرانسه را به بریتانیا وصل می کند و مهاجران برای رسیدن به بریتانیا با قایق های کوچک در دل این آب ها می روند که همواره با تهدید غرق شدن رو به رو می باشند.
هفته پیش قایقی در اینجا غرق شد که شش شهروند افغانستان را به کام مرگ برد، ادریس ۲۲ ساله یکی از سرنشینان آن قایق بود، می گوید که مرگ را با گوشت و پوست اش حس کرد، او سه ساعت خود اش را روی پارچه های قایق نگه داشته بود و گاهی هم به شنا می پرداخت.
محمد ادریس پناه‌جو می‌گوید: «به خاطر پدر و مادرم و برادران و خواهرانم به شنا ادامه دادم، زیرا خانه را ترک کرده ایم و به خاطر آنها این همه رنج را پشت سر می گذاریم.»
این تصویر گروه نجات فرانسه است که برای انتقال جسد های شش شهروند افغانستان در آنجا رفته بودند.
ادریس می گوید که قایق آنان کوچک بود و بیش از ۶۰ سرنشین داشت، او داستان غرق شدن این قایق را چنین بازگو می کند: «مسافران بسیار زیاد بودند. امواج بسیار قوی بود و قایق از هم جدا شد، کسانی که توانستند خود را به پارچه های قایق بچسپانند تا آمدن پولیس نجات یافتند و کسانی که نتوانستند غرق شدند.»
فواد پانزده ساله یکی دیگر از سرنشینان نجات یافته آن قایق غرق شده است. نمی خواهد که چهره اش نشان داده شود.
او می‌گوید: «بسیار ترسیده بودم، سه ساعت در داخل آب گیرمانده بودیم تا این که پولیس فرانسه آمد و ما را نجات داد.»
فرانسه گفته است که دو عراقی و دو سودانی را به اتهام قاچاق سرنشینان این قایق غرق شده، بازداشت کرده است.
آمار های دولت فرانسته نشان می دهند که تنها در ماه گذشته دو هزار پناه‌جو از راه کانال مانش خود شان را به بریتانیا رسانیده اند.
