زنان

یک دانشجوی بازمانده از تحصیل: همه چیز را از دست دادیم

دو سال می‌شود،که زنان و دختران افغانستان در سایه محدودیت‌های سخت‌گیرانه طالبان فریاد آزادی و حق‌خواهی سر می‌دهند، اما به این فریادها تاهنوز هیچ رسیدگی نشده است.

فریبا همچون صدها هزار دختر دیگر افغانستان هنوز درگیر خاطره تلخ روزی است که از آموزش منع شد.

فریبا دانشجوی بازمانده از تحصیل می‌گوید: «آن روز یک ‌روز دلخراش بود، خاطره بدی بود، فکر کردیم، همه‌چیز تمام شده و تمام اهداف را که داشتیم از دست دادیم.»

حالا و در ادامه نگرانی‌ها از محدودیت‌های سخت‌گیرانه طالبان بر زنان و دختران افغانستان، دبیرکل‌ ملل متحد در یک یادداشت در شبکه‌ اجتماعی ایکس نوشته‌ است که وضعیت زنان و دختران افغانستان به‌شدت نگران‌کننده است.

آنتونیو گوترش در حساب کاربری خود در این پیام رسان نوشته است: «اکنون دو سال از تسلط طالبان بر افغانستان می گذرد و وضعیت در این کشور عمیقاً نگران کننده است، از جمله محدودیت‌های شدید اعمال شده بر حقوق زنان و دختران.جامعه جهانی نباید مردم افغانستان را فراموش کند.»

محدودیت‌ها بر زنان و دختران افغانستان پیوسته با موجی از اعتراض‌های داخلی و خارجی همراه بوده، اما طالبان بی‌اعتنا به اعتراض‌ها‌‌ و فشارها، محدودیت‌ها را هم‌‌چنان افزایش داده اند.

ترنم سعیدی؛ فعال حقوق زنان معتقد است: «طالبان بعد از ورود به افغانستان، بیش‌از پنجاه فرمان مبنی بر محرومیت و محدودیت زنان ایجاد کردند و همه روزه تلاش دارند تا زنان افغانستان را بیش‌‌تر به حاشیه بکشانند و از جامعه حذف کنند.»

ظاهرا ملل متحد به‌دلیل بی‌اعتنایی طالبان به خواست‌های مردم افغانستان و جهان، گزینه تازه‌ای را روی میز گذاشته است.

فرستاده ویژه ملل متحد برای آموزش جهانی می‌گوید؛ افرادی‌ که بر زنان و دختران افغانستان محدودیت‌های سخت‌گیرانه وضع‌کرده‌اند باید از سوی دادگاه کیفری جهانی مورد پیگرد قرار گیرند.

گوردون براوون؛ فرستاده ویژه ملل متحد برای آموزش جهانی خاطرنشان کرد: «محروم ساختن دختران و زنان در افغانستان از کار و آموزش تبعیض جنسیتی است که باید جنایت در برابر بشریت شمرده شود و باید توسط دادگاه کیفری بین المللی مورد پیگرد قرار گیرد و بنابراین امروز جامعه جهانی باید تلاش‌های خود را برای بازگرداندن آزادی دختران به آنها افزایش دهد تا آنان بتوانند به مکتب و دانشگاه بروند و برای کار بروند.»

پیش از این نیز، کارشناسان ملل متحد در یک گزارش گفته بودند، محدویت‌های وضع شده بر زنان و دختران افغانستان می‌توانند هم‌چون اپارتاید جنسیتی طبقه‌بندی شوند.