شماری از کارشناسان ملل متحد امروز دوشنبه در یک بیانیه اعلام کردند که دو سال پس از بازگشت طالبان به قدرت آنها به نقض حقوق بشر از جمله اجرای تبعیض کامل، دور ساختن زنان از جامعه و محدود ساختن زنان و دختران ادامه داده‌اند.
این کارشناسان می‌گویند که تفاوت میان تعهدات و عملکردهای طالبان افزایش یافته است و مفکوره طالبان «اصلاح شده» به عنوان اشتباه ثابت شده است.
ریچارد بنت؛ گزارشگر ویژه در مورد افغانستان، مری لاولور؛ گزارشگر ویژه در مورد وضعیت مدافعان حقوق بشر، فرناند دو وارن؛ گزارشگر ویژه در مورد مسائل اقلیت‌ها و دیگران شماری از این کارشناسان هستند.
این کارشناسان می‌گویند که در دو سال پسین گزارش‌های معتبر از اعدام‌های خلاصه و اقداماتی معادل ناپدید شدن اجباری، بازداشت خودسرانه گسترده، شکنجه، و بدرفتاری و همچنین جابه‌جایی خودسرانه نگرانی‌ها را افزایش داده است.
به گفته این کارشناسان، علیرغم اطمینان مجدد از سوی طالبان مبنی بر موقتی بودن هرگونه محدودیت به ویژه در زمینه دسترسی به آموزش، شواهد نشان دهنده یک سیستم تسریع، سیستماتیک و همه جانبه جداسازی، حاشیه نشینی و آزار و اذیت است.
این کارشناسان از طالبان خواسته‌اند:
- رفتار طالبان با زنان و دختران هرچه زودتر تغییر کند و به زنان اجازه کار و راه اندازی کار و بارو آموزش داده شود و از همه موارد حقوق بشر برخوردار باشند.
- هرچه زودتر مکتب‌ها و دانشگاه‌ها به روی دختران و زنان باز شوند.
- به اقدامات تلافی جویانه در برابر مقام‌های دولتی و امنیتی پیشین و همچنین اعضای جامعه مدنی پایان داده شود و عفو عمومی اعلام شده کاملا رعایت شود.
- از بازداشت خودسرانه، اقداماتی معادل ناپدید شدن اجباری، شکنجه و بدرفتاری از جمله به عنوان بخشی از مجازات‌های مورد تایید قضایی دست برداشته شود.
- از اقداماتی که منجر به محدود شدن فضای فعالیت‌های مدنی شده خودداری شود و تضمین شود که نهادهای جامعه مدنی، خبرنگاران و دیگر کارمندان رسانه‌ای می‌توانند بدون هیچ مانعی کار کنند.
- طالبان باید تدابیر سختگیرانه‌ای را برای جلوگیری از تبعیض در برابر اقلیت‌های قومی و مذهبی و تضمین نمایندگی و مشارکت معنادار آنان در روندهای تصمیم‌گیری اعمال کنند.
- برای حصول اطمینان از تعامل سیاسی با همه طرف‌ها در افغانستان یک رویکرد حقوق بشر محور و یکپارچه جنسیتی را نشان می‌دهد.
- پر کردن شکاف بودجه طرح واکنش بشردوستانه و ابداع راه‌هایی برای ارائه کمک‌هایی که مستقیماً به مردم افغانستان، از جمله جمعیت‌های آواره و جوامع میزبان می‌رسد، در حالی که از معافیت‌ها در رژیم های تحریم استفاده می کنند.
- پشتیبانی از راهکارهای تحقیق و پاسخگویی درباره نقض حقوق بشر برای جلوگیری از تکرار آنها و رفع مصونیت از مجازات.
- به رسمیت شناختن رفتار طالبان با زنان و دختران به عنوان آزار جنسی.
- اعطای وضعیت پناهندگی به تمام زنان و دختران افغانستان براساس نقض حقوق بشر در برابر آنان ناشی از سیاست‌ها و عملکردهای تبعیض آمیز که توسط طالبان ایجاد شده است.
- افزایش تعهد خود در قبال پناهجویان و مهاجران افغانستان از طریق اطمینان از اعطای وضعیت پناهندگی بر اساس آزار و اذیت جنسیتی، پذیرش پناهندگان و مهاجران به شیوه ای آبرومندانه و محافظت از آنها در برابر بازگرداندن و بدرفتاری.
- حمایت از ابتکارات رهبران و متفکران زن افغانستان و گروه‌های جامعه مدنی که در داخل و خارج از افغانستان فعالیت می‌کنند تا راه های عملی برای ترویج ارزش ها و اصول حقوق بشر را بررسی کنند.
