ائتلاف جنبشهای اعتراضی زنان افغانستان در واکنش به نشست زنان در دوحه که با حضور رینا امیری، نماینده ویژه امریکا در امور زنان و حقوق بشر افغانستان برگزار میشود با انتشار اعلامیهای نوشت: «دستاورد طالبان در دو سال گذشته علاوه بر سلب تمام حقوق اساسی زنان و اعمال آپارتاید جنسیتی، افزایش انواع خشونتهای خانوادگی، ازدواجهای اجباری و قبل از وقت، خودکشی، آسیبهای روانی، قتلهای مرموز، اختطاف، فروش اطفال و فروش اعضای بدن میان زنان و دختران افغانستان بوده است.»
در ادامه این اعلامیه با اشاره به اینکه جمعی از زنان لابیگر طالبان چشمهایشان را به روی تمام مشکلات زنان و دختران افغانستان بسته و به دنبال منافع شخصی خود هستند آمده است: «در ادامه این معاملهگریها جمعی وجدان فروخته و منفعت طلب حتی حاضر شدهاند تا با پا گذاشتن روی تقدس جنسیتشان با یک گروه تروریستی که زنان را به ملکیت و ماشین تولید مثل تقلیل دادهاند، وارد تعامل شوند.»
این ائتلاف در ادامه ادعا کرده است که این زنان بار دیگر دسترخوان گدایی و معامله گری را در نشست دوحه هموار کرده و به علاوه وجدان خود تمام ارزشهای انسانی را به حراج گذاشتهاند .
جنبشهای اعتراضی زنان افغانستان در ادامه با اشاره به تلاشهای زنان و دختران مبارز افغانستان در دو سال گذشته به قیمت، آزادی امنیت و جانشان برای عدالت و برابری به جادهها رفتند و فریاد حق طلبی بلند کردند نوشته است: «این زنان و دختران منافع جمعی زنان افغانستان را در اولویت قرار داده و در مقابل هر نوع معامله بر حقوق زنان یک تنه ایستاد شدهاند.»
این جنبش خطاب به برگزار کنندگان زنان خاین و معاملهگر عضو در نشست دوحه و تمام جامعه جهانی گوشزد میکند که دست از سفیدشویی طالبان برداشته و بیش از این به انسانیت و ارزشهای بشری خیانت نکنند.
جنبشهای اعتراضی زنان افغانستان در ادامه این اعلامیه در ۵ بخش توقعات خود را از زنان داخلی و جامعه جهانی بیان کرد:
– هر نوع نشست لابیگران گروه طالبان پیرامون افغانستان و زنان افغانستان را تحریم و مردود میداند.
– جهان باید کنار مردم افغانستان مشخصا زنان قربانی شده افغانستان بایستد نه در حمایت از یک گروه تروریستی انسان کش و انسانیت کش.
– مردم افغانستان در برابر ظلم تجاوز و وحشت گروه طالب سکوت نکنند و کنار زنان معترض افغانستان بایستند.
– از کشورهای جهان، منطقه و همسایهها میخواهیم با پهن کردن فرش سرخ از یک گروه جنایتکار و قاتل مردم افغانستان میزبانی نکنند.
– جهان باید از یک افغانستان با صلح و ثبات که عدالت و برابری در آن محقق باشد حمایت کند نه از یک مارکت سربازگیری گروههای تروریستی.
جنبشهای اعتراضی زنان افغانستان در پایان تاکید کرده است که زنان پروژهای و لابیگران طالبان نماینده زنان درد دیده و ستمدیده افغانستان نیستند. زنان افغانستان آنان هستند که ظلم و استبداد گروه طالبان را با بند بند وجودشان حس میکنند و تمام آرزوهایشان توسط یک گروه آدم کش از آنان ربوده شده است.