شماری از زنان و دختران قندهاری که از کار و رفتن به مکتب محروم شده اند، با انتقاد از سیاست‌های طالبان، خواهان برداشتن بی قید و شرط این محدودیت‌ها هستند.
دانش آموزان در قندهار می‌گویند که طالبان هرچه زودتر مکتب‌ها را به روی آنان بازگشایی کنند و نگذارند که آینده آنان با یک بی سوادی مطلق پیوند بخورد.
از سویی هم برخی از زنانی که در بازار زنانه این ولایت کار می‌کردند، خواهان رفع محدودیت های کاری زنان از سوی طالبان هستند.
شهناز دانش آموز در قندهار، می‌گوید: «در مکتب‌های دختران استادان همه زنان هستند. صنف های دختران از صنف های پسران جدا است. پس چرا این مکتب ها باز نمی شوند.»
گل دسته، باشنده قندهار، می‌گوید: «آموزش برای مرد و زن فرض است. این مکتب ها باید باز شوند.»
تنها محدودیت‌ها در برابر آموزش زنان نه، بل زنان قندهاری همچون دیگر زنان افغانستان با محدودیت های کاری نیز رو به رو بوده اند.
فعالیت‌های تمامی آرایشگاه‌ها متوقف شده اند و این یکی از خیاطی های زنانه در قندهار که در آن ۱۸ زن سرگرم کار بودند، نیز هفته پیش از سوی طالبان بسته شد.
شمسیه، خیاط در قندهار، می‌گوید: «وقتی ما درآمد داشته باشیم مشکلات حل می شوند اما پیشبرد زندگی در وضعیت کنونی مشکل است.»
وضع محدودیت‌های طالبان در برابر زنان، به ویژه محدودیت های کاری و آموزشی همواره واکنش های تند داخلی و جهانی را به همراه داشته اند، اما طالبان نه تنها که این محدودیت ها را کاهش نداده اند، بل دیده می شود که با گذشت هر روز به شمار این محدودیت ها افزوده اند.
