برنامه جهانی غذا می‌گوید که بیش از ۱۵ میلیون تن در افغانستان با نبود مصوونیت غذایی جدی روبه‌رو هستند و اگر مشکل کمبود بودجه این نهاد حل نشود، کمک‌های مواد غذایی این نهاد به افراد نیازمند کاهش خواهند یافت.
سخنگوی این نهاد می‌افزاید که پس از ماه اپریل سال روان میلادی، برنامه جهانی غذا به کمبود بودجه روبرو شد و پس از آن روند کمک رسانی را به پنج میلیون نیاز مند در افغانستان قطع کرد.
این نهاد از جامعه جهانی می خواهد که پیش از زمستان، هرچه زودتر امکانات مالی را به برنامه جهانی غذا در افغانستان فراهم کند.
وحیدالله امانی سخنگوی برنامه جهانی غذا در یک گفتگو با آمو می‌گوید: «برنامه جهانی غذا از آغاز سال تا ختم ماه می توانست به شانزده میلیون نفر کمک مواد غذایی برساند که از این جمله هشت میلیون تن آنان خانم ها بودند برای اینکه ما بتوانیم برای شش ماه آینده برنامه های خود را طوری که پلان کردیم ادامه بتیم و کمک ها را در سراسر افغانستان به خانواده های نیازمند برسانیم به شمول ذخیره کردن مواد غذایی در مناطق دور دست که بنا بر اولین برف باری راه های مواصلاتی قطع می شود ما نیاز عاجل به یک میلیارد دالر داریم.»
عبدالشکور باشنده ولایت هرات که دکان بقالی دارد می‌گوید که از همین رهگذر تلاش میکند، هزینه زندگی اش را تامین کند.
پس از بازگشت طالبان به قدرت، فروش مواد در دکانش کاهش یافته است و اکنون همچون هزاران تن دیگر چشم به راه کمک است.
او می‌گوید که در خانه کرایی زندگی می کند و با مشکل جدی اقتصادی روبروست.
او می‌گوید: «مشکل اقتصادی دارم چهل و پنج سال عمر دارم کار و کسب دیگه ندارم یک و نیم دو هزار سرمایه پیشتر ندارم پرده مه نمی شود چهار و پنج نفر نان خور دارم.»
برنامه جهانی غذا از جامعه جهانی یک میلیارد دالر برای پیشبرد برنامه هایش در افغانستان درخواست کرده است.
این نهاد اکنون شمار کمک به افراد نیاز مند را از ۱۳ میلیون تن به ۸ میلیون تن کاهش داده است.
سیر قریشی آگاه مسایل اقتصادی می‌گوید: «در شرایط کنونی ۲۸ میلیون نفر در سال ۲۰۲۳ برای زنده ماندن به کمک های بشردوستانه فوری نیاز دارند و این امر افغانستان را به یکی از بحران های بشردوستانه در جهان تبدیل میکند و متاسفانه محرک اصلی نیازهای بشردوستانه در سطح بسیار بالا ناامنی غذایی است.»
بربنیاد گزارش بانک جهانی، پس از به قدرت رسیدن طالبان در افغانستان، تولید ناخالص داخلی افغانستان به بیش از پنج میلیارد دالر کاهش یافت و درآمد سرانه هر شهروند کشور از پنجصد دالر به کمتر از ۳۵۰ دالر کاهش یافت.
