جهان درحالی از پانزدهم جولای به عنوان روز مهارت برای جوانان بزرگداشت می‌کند که در افغانستان زنان و دختران از رفتن به مکتب و دانشگاه‌ها محروم هستند. در بسیاری از موارد اجازه فعالیت و کار را ندارند و در افق پیش رو هیچ دریچه‌ای برای افزایش مهارت‌هایشان وجود ندارد.
فریبا حسینی دانشجویی است که از ادامه آموزش در دانشگاه محروم شده و اکنون روی به نقاشی آورده است.
فریبا حسینی می‌گوید: «بعد از این‌که طالبان آمدند و دانشگاه‌ها بسته شد، نقاشی کشیدن باعث می‌شد که من حس آرامش بگیرم. در شرایطی که دانشگاه‌ها بسته شده بود و دیگر فعالیت نمی‌توانستیم، با همین نقاشی می‌توانستم حس آرامش بگیرم و این شرایط را به طریقی هضم کنم. به همین خاطر خواستم این شرایط برای دیگر خانم‌ها هم میسر شود و دختر خانم‌ها بتوانند نقاشی را یاد بگیرند و از طریق هنر احساسات خود را بیان کنند.»
شمار دیگری از دخترانی که پس از محروم شدن از رفتن به مکاتب و دانشگاه‌ها امید خود را برای داشتن آینده‌ای روشن از دست داده‌اند، نیز اکنون با راه‌اندازی کسب و کار‌های کوچک می‌گویند تلاش دارند به زندگی امیدوار بمانند.
اصیلا باشنده هرات گفت: «من خیاط هستم و هدف من از این کار این بود که خودم بتوانم شرایطی را برای خود مهیا کنیم و برای خانم‌های دیگر فرصت کار ایجاد کنیم.»
رابعه دیگر باشنده هرات نیز افزود: «من صنف نهم مکتب بودم که مکاتب بسته شد. پس از آن دکان گرفتم و در بخش فروشندگی فعالیت می‌کنم. من می‌خواهم در آینده مکتب‌ها باز شود تا همچنان کار را پیش ببریم و هم درس خود را ادامه دهیم.»
در همین حال صفحه توییتر سفارت امریکا در کابل نگاشته است که واشنگتن به پشتیبانی خود از جوانان در افغانستان برای افزایش مهارت‌های آنان ادامه خواهد داد.
دبیرکل سازمان ملل نیز افزایش مهارت‌های جوانان را بسیار مهم دانسته است.
آنتونیو گوترش؛ دبیرکل سازمان ملل متحد
گفت :«ما باید اطمینان حاصل کنیم که معلمان آموزش و توسعه حرفه‌‌‌ای لازم را برای کمک به جوانان برای انتقال از مکتب به محل کار بدست آورند.»
مجمع عمومی ملل متحد در سال ۲۰۱۴ این روز را به عنوان روز جهانی مهارت‌های جوانان نام‌گذاری کرده است.
اما در افغانستان محرومیت جوانان به ویژه زنان و دختران از آموزش و کار و نیز نداشتن آزادی‌های فردی و اجتماعی از عواملی دانسته می‌شوند که بر مهارت آموزی آنان سایه افگنده است.
