یافتههای برنامه جهانی غذای ملل متحد نشان میدهد که افغانستان در سال روان میلادی در میان ۲۲ کشور جهان از نظر ناامنی شدید غذایی قرار دارد.
براساس این گزارش از میان ۱۵ میلیون شهروند افغانستان تا پایان سال روان میلادی با ناامنی شدید غذایی روبرو خواهند شد و ۲.۸ میلیون تن در وضعیت اضطراری قرار خواهند گرفت.
بر بنیاد یافتههای برنامه جهانی غذای ملل متحد، ممنوعیت کار بانوان، خشکسالی، هجوم ملخها در ولایتهای شمالی کشور، کاهش کمکهای خارجی و کاهش صادرات از علتهای بنیادین ناامنی خوراک در افغانستان هستند.
در کنار کاهش رابطهی اقتصادی و سیاسی افغانستان با جهان به دلیل عدم مشروعیت بینالمللی طالبان، نبود کدرهای متخصص اقتصادی برای مدیریت این وضع، دلیل دیگر بدتر شدن اوضاع اقتصادی کشور دانسته میشود.
یحیی صدیقی؛ استاد دانشگاه و آگاه اقتصادی در این باره میگوید: «با توجه به منافع علیای مملکت، باید بگذارند؛ آدمهای مخلص، با عقل، با منطق و مسلکی در جایگاه خود بمانند و تمام مسایل مهم کشور را از زیر نظر اینان بگذرانند در غیر آن وضعیت ما از وضعیت موجود بدتر و خرابتر خواهد شد.»
از سویی هم نبود برنامههای منظم برای گسترش داد و ستدهای بازرگانی با کشورهای همسایه و منطقه از علتهای دیگری است که پایههای اقتصاد افغانستان را لرزانتر از گذشته ساخته است.
محمدشبیر بشیری؛ آگاه اقتصادی معتقد است: «حالا ما هیچ چیز به جز از یک جغرافیا در افغانستان نداریم و توقع ما هم به آسمان است و از تمامی همسایهها هم توقع داریم که منافع ما را تامین کنند، در حالیکه ما توانایی تامین منافع اقتصادی – تجارتی همسایهها را نداریم و در یک سطح پایان هم نداریم.»
درحالی از چگونگی مدیریت اقتصادی طالبان انتقاد میشود که روز سه شنبه سرپرست وزارت خارجه طالبان انگشت انتقاد به سوی جهان بالا کرده و مسدود ماندن پولهای افغانستان و ادامهی تحریمها بالای ادارهی طالبان را «شرم آور» خوانده است.
امیرخان متقی؛ سرپرست وزارت خارجه طالبان گفت: «هر کشوری که در این تحریمها دست دارند، باید شهروندان آنان در این باره فکر کنند که این کار برای شهروندان شان نیز شرم آور است و این گونه اعمال شرم آور در مقابل ملت ما انجام نشوند.»
برنامه جهانی غذای ملل متحد درحالی از ناامنی شدید خوراک برای بیش از ۱۵ میلیون شهروند افغانستان تا پایان سال روان میلادی هشدار داده است که پیش از این، اداره هماهنگی کمکهای بشردوستانه ملل متحد در آماری متفاوت گفته بود که بیش از ۲۸ میلیون شهروند افغانستان به کمکهای بشری نیاز دارند.