یان اگلند دبیرکل شورای پناهندگان ناروی که به افغانستان سفر کرده، می‌گوید که در سفری که به قندهار داشته از رهبران طالبان خواسته است که برای بازگشت زنان به کار در نهادهای جهانی مددرسان به افغانستان یک چارچوب زمانی بدهند.
آقای الگلند بار دیگر تاکید کرده است که تنها با مردان کار نخواهند کرد.
و اما پاسخ طالبان در این باره چی بوده است؟
یان اگلند؛ دبیرکل شورای پناهندگان ناروی در این باره گفت: «رهبران طالبان در قندهار گفتند که رهنمودهایی که به زنان اجازه برگشت به کار و به دختران اجازه آموزش را می‌دهند، نزدیک به تکمیل شدن استند. اما از این‌که زمان به سرعت در گذر است، بودجه کاهش یافته است و رنج مردم در حال افزایش است ما خواهان نتیجه فوری در این زمینه شدیم.»
این درحالی است که طالبان در بیش از یک‌ونیم سال گذشته بارها این وعده را داده‌اند.
اما این سخن طالبان درباره آموزش، تحصیل و کار زنان و به ویژه درباره بازگشایی مکتب‌های دختران تا چه اندازه قابل اعتماد است؟
مونسه مبارز، عضو جنبش زنان معترض افغانستان معتقد است: «این چیز تازه‌ای نیست، طالبان در مدت دو سال در تمامی کنفرانس‌های بین‌المللی و نشست‌های داخلی همواره تاکید کرده‌اند که مشکلات تخنیکی وجود دارد. اما برای مردم افغانستان و جهان ثابت شده است که این تنها بهانه‌ای برای امتیازگیری و باج گیری سیاسی است.»
اما می‌شود که به این سخن طالبان درباره آموزش، تحصیل و کار زنان و به ویژه درباره بازگشایی مکتب‌های دختران اعتماد کرد؟
در همین حال دبیرکل شورای پناهندگان ناروی می‌گوید که برای برداشتن این بن بست به گفتگوهای فوری سیاسی در افغانستان و فراتر از این کشور نیاز است.
وی از دیدارش با سفیر پاکستان در کابل خبر داد و از سفیران کشورهای اسلامی می‌خواهد که برای برداشته شدن ممنوعیت‌ها بر کار زنان در نهادهای مددرسان و نیز دسترسی دختران به آموزش و تحصیل، تلاش‌هایشان را دو برابر بسازند.
سمیه رامش، فعال حقوق بشر در این باره می‌گوید: «طالبان تنها تحت شرایطی مکتب‌ها و دانشگاه‌ها را دوباره باز خواهد کرد که بتواند از مراجع علمی و آکادمیک بهره‌برداری سیاسی و ایدئولوژیک داشته باشد و در چنین حالتی نسل آینده افغانستان تبدیل می‌شود به سربازهای ایدئولوژیک یک گروه تروریستی.»
طالبان پنج ماه پیش کار زنان را در نهادهای غیردولتی داخلی و خارجی در افغانستان ممنوع ساختند.
سپس چندین نهاد مددرسان جهانی در واکنش به این تصمیم طالبان از توقف فعالیتهایشان را در افغانستان خبر دادند.
این نهادها گفتند که بی حضور کارمندان زن فعالیتهایشان را از سر نخواهند گرفت.
اما طالبان بی آنکه به واکنش‌ها درباره این تصمیم‌شان و نیز هشدارها از پیامدهای آن توجهی نمایند، کار زنان را در دفترهای سازمان ملل نیز ممنوع اعلام نمودند.
